Category: ΨΑΛΜΟΙ

Προσευχή για συγχώρηση

1 Στον πρωτοψάλτη. Ψαλμός του Δαβίδ,

2 την εποχή που τον επισκέφθηκε ο προφήτης Νάθαν, όταν ο Δαβίδ είχε συνευρεθεί με τη Βηθ-Σαβεέ.

3 Σπλαχνίσου με, Θεέ, μες στην αγάπη σου·

με στην αμέτρητη ευσπλαχνία σου

συγχώρησε τα ανομήματά μου.

4 Πλύνε με ολόκληρον

απ’ την παράβασή μου,

από την αμαρτία μου καθάρισέ με.

5 Το ξέρω εγώ καλά το κρίμα μου,

το σφάλμα μου αδιάκοπα είναι

στα μάτια μου μπροστά.

6 Σ’ εσένα,

σ’ εσένα προπαντός αμάρτησα,

κι ό,τι κακό ενώπιόν σου, το έκανα·

έτσι θα είσαι δίκαιος στην απόφασή σου

και άψογος στην κρίση σου.

7 Δες ότι μες στην αμαρτία γεννήθηκα·

στην ανομία ζω από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής μου.

8 Γιατί εσύ αγαπάς την αλήθεια που δε φαίνεται,

και τη σοφία σου μυστικά μού τη μαθαίνεις.

9 Καθάρισέ με με ύσσωπο

κι οι αμαρτίες μου θα εξαλειφθούν·

πλύνε με,

κι απ’ το χιόνι

λευκότερος θα γίνω.

10 Τον ήχο άσε ν’ ακούσω

απ’ τη γιορτή κι απ’ τη χαρά·

δώσε ν’ αναγαλλιάσει

η ταλαιπωρημένη μου ύπαρξη.

11 Τις αμαρτίες μου παράβλεψε·

κι εξάλειψε όλες τις παραβάσεις μου.

12 Φτιάξε μου, Θεέ, μια καθαρή καρδιά·

και νέο πνεύμα, σταθερό

εντός μου βάλε.

13 Μη μ’ αποδιώξεις μακριά σου·

μη μου πάρεις τ’ άγιο σου Πνεύμα.

14 Της λύτρωσής σου δώσ’ μου πάλι τη χαρά

και με πρόθυμο πνεύμα στήριξέ με.

15 Στους ανόμους θα διδάξω

τους δρόμους σου·

κι οι αμαρτωλοί σ’ εσένα

θα επιστρέψουν.

16 Απάλλαξέ με απ’ τη βαριά

για το έγκλημά μου την ποινή,

Θεέ, Θεέ

ελευθερωτή μου!

Κι η γλώσσα μου θα εξυμνήσει

τη δικαιοσύνη σου.

17 Κύριε,

τα χείλια μου θ’ ανοίξεις·

και το στόμα μου

τον ύμνο σου θα εξαγγείλει.

18 Αν ήθελες θυσίες, θα σου πρόσφερα·

μα δεν ευφραίνεσαι με ολοκαυτώματα.

19 Θυσία για το Θεό είναι το συντριμμένο πνεύμα·

καρδιά ταπεινωμένη και υποταγμένη,

ο Θεός δεν την καταφρονεί.

20 Ευδόκησε, Κύριε,

να ευεργετήσεις τη Σιών·

και κάνε να χτιστούν τα τείχη

της Ιερουσαλήμ.

21 Τότε ευχάριστα θα δεχτείς

θυσίες επανόρθωσης,

ολοκαυτώματα και προσφορές·

τότε θα θυσιάσουνε μοσχάρια

στο θυσιαστήριό σου.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/51-9261c7f6e8de60012a644ec3d027365f.mp3?version_id=173—

Στον άνθρωπο που στηρίζεται στα πλούτη του

1 Στον πρωτοψάλτη· Μασχίλτου Δαβίδ.

2 Την εποχή που ήρθε στο Σαούλ ο Δωέγ ο Εδωμίτης και του κατέδωσε το Δαβίδ, ότι κρυβόταν στο σπίτι του Αχιμέλεχ.

3 Γιατί καυχιέσαι, δυνατέ, για το κακό;

Η καλοσύνη του Θεού υπάρχει όλη μέρα.

4 Κακία μελετά η γλώσσα σου,

δολερή σαν μαχαίρι κοφτερό,

μάστορας είσαι στην απάτη.

5 Αντί για το καλό,

το κακό αγάπησες,

αντί για την ευθύτητα το ψέμα.

(Διάψαλμα)

6 Όλα τα λόγια της φθοράς τ’ αγάπησες·

τη γλώσσα της απάτης.

7 Για τούτο και θα σε γκρεμίσει

για πάντα ο Θεός,

θα σε τραβήξει

κι έξω θα σε πετάξει απ’ τη σκηνή του·

και θα σε ξεριζώσει από τη χώρα της ζωής.

(Διάψαλμα)

8 Οι δίκαιοι θα τα δουν αυτά

και θα τους πιάσει τρόμος·

ύστερα θα γελάσουνε μαζί σου και θα πουν:

9 «Να, ο άνθρωπος που δεν έβαλε

για στήριγμά του το Θεό,

αλλά έλπισε στον άφθονό του πλούτο·

νιώθει ισχυρός με τις απάτες του».

10 Αλλά εγώ σαν την ελιά

που θάλλει στον οίκο του Θεού·

έλπισα στου Θεού το έλεος,

αιώνια και παντοτινά.

11 Αιώνια θα σε υμνολογώ, Θεέ,

για όλα όσα έκανες·

μπροστά σ’ εκείνους που σου μένουνε πιστοί

θα διακηρύττω πόσο είσαι καλός.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/52-afdecd3fe89025375195c117be3e712e.mp3?version_id=173—

Οι πιστοί και ο Θεός τους σ’ έναν κόσμο διαφθοράς

1 Στον πρωτοψάλτη· όπως το «μαχαλάθ». Μασχίλ του Δαβίδ.

2 Είπε μες στην καρδιά του ο ασύνετος:

«Δεν υπάρχει Θεός που να ενεργεί».

Φθαρμένα είναι τα έργα τους κι ανόσια,

κανείς δεν πράττει το αγαθό.

3 Παρατηρεί απ’ τους ουρανούς

ο Κύριος τους ανθρώπους,

να δει αν υπάρχει συνετός κανείς,

που το Θεό γυρεύει.

4 Όλοι απομακρύνθηκαν, όλοι μαζί φθαρήκαν.

Κανείς δεν πράττει το καλό, έστω κι ένας

μονάχος.

5 «Δεν έχουνε», ρωτάει ο Θεός, «επίγνωση

οι δράστες όλοι του κακού;

Κατασπαράζουν το λαό μου,

έτσι όπως τρώνε το ψωμί·

σ’ εμένα δεν προσεύχονται».

6 Θα πέσει μέγας φόβος

εκεί που φόβος δεν υπήρχε,

γιατί διασκόρπισε ο Θεός

τα κόκαλα των πολιορκητών σου,

λαέ μου·

τους ντρόπιασε,

γιατί ο Θεός τούς είχε απορρίψει.

7 Ποιος θα χαρίσει απ’ τη Σιών

τη σωτηρία του Ισραήλ;

Όταν ο Κύριος ξαναφέρει το λαό του

στην πρωτινή ευτυχία του,

οι απόγονοι του Ιακώβ θ’ αγάλλονται,

όλος ο Ισραήλ θα χαίρεται.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/53-6d174522f2ed148b3def2a165c3dea0f.mp3?version_id=173—

Επίκληση ενός καταδιωγμένου

1 Στον πρωτοψάλτη, με λαούτα. Μασχίλτου Δαβίδ,

2 την εποχή που ήρθαν στο Σαούλ οι Ζιφίτες και του κατέδωσαν ότι ο Δαβίδ κρυβόταν στην περιοχή τους.

3 Θεέ,

με τη δική σου ύπαρξη σώσε με·

και με τη δύναμή σου

απόδωσε το δίκιο μου.

4 Θεέ,

την προσευχή μου άκουσε,

και πρόσεξε τα λόγια που σου λέω.

5 Γιατί αλλοεθνείς ξεσηκωθήκαν εναντίον μου,

και τύραννοι γυρεύουν τη ζωή μου·

και το Θεό

δεν τον υπολογίζουνε.

(Διάψαλμα)

6 Να όμως που ο Θεός είναι βοηθός μου·

ο Κύριος είναι της ζωής μου στήριγμα.

7 Θα στρέψει στους εχθρούς μου το κακό!

Εξόντωσέ τους, Κύριε,

γιατί κρατάς το λόγο σου.

8 Αυθόρμητα θυσία θα σου προσφέρω·

την ύπαρξή σου, Κύριε, θα υμνώ,

γιατ’ είσαι όλος καλοσύνη.

9 Γιατί με λύτρωσες

από τις θλίψεις μου όλες,

κι είδαν τα μάτια μου

τι πάθαν οι εχθροί μου.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/54-beca6c3ab6432b80d0783d0f37348b45.mp3?version_id=173—

Προσευχή ενός προδομένου

1 Στον πρωτοψάλτη· με λαούτα, μασχίλτου Δαβίδ.

2 Πρόσεξε, Θεέ, την προσευχή μου·

μην αποφύγεις την παράκλησή μου.

3 Άκου με κι αποκρίσου μου!

Περιπλανιέται η σκέψη μου στη θλίψη μου έγνοιες γεμάτη,

4 απ’ τις κραυγές του εχθρού

κι από του μοχθηρού την καταπίεση.

Μου αποδίδουν ανομίες

και με κατηγορούν με οργή.

5 Σπαράζει μέσα μου η καρδιά μου·

κι ο φόβος του θανάτου έπεσε πάνω μου.

6 Φόβος και τρόμος με κατέχουν·

και ρίγος με διαπερνά.

7 Και σκέφτομαι: «Ποιος θα μου δώσει

φτερά σαν του περιστεριού;»

Τότε θα πέταγα να βρω την ησυχία μου.

8 Ναι, θα ’φευγα μακριά·

στην έρημο θα κατοικούσα.

(Διάψαλμα)

9 Με βιάση θα ’τρεχα να βρω ένα καταφύγιο

για την ανεμοθύελλα και για την καταιγίδα.

10 Μπέρδεψε, Κύριε,

και κομμάτιασε τη γλώσσα τους·

γιατί είδα τη βιαιότητα

και τη διχόνοια μες στην πόλη,

11 μερόνυχτα να τριγυρνούν

ψηλά πάνω στα τείχη της.

Μέσα της μόχθος κι ανομία·

12 μέσα της η διαφθορά.

Η βία κι η απάτη ποτέ δε λείπουν

από τις πλατείες της.

13 Δεν είν’ ένας εχθρός που με προσβάλλει·

αυτό θα το υπέφερα.

Δεν είν’ ένας αντίπαλος που θριαμβεύει εναντίον μου·

μπροστά του θα κρυβόμουν.

14 Αλλά είσ’ εσύ, άνθρωπος της σειράς μου,

ο έμπιστος κι ο φίλος μου.

15 Που μεταξύ μας φιλικά μιλούσαμε

κι αρμονικά βαδίζαμε

στον οίκο του Θεού.

16 Ας ήταν να τους βρει θανατικό αναπάντεχο

κι ας κατεβούνε ζωντανοί στον άδη·

γιατί η κακία βρίσκεται στα σπίτια τους

και μέσα τους.

17 Εγώ φωνάζω στο Θεό·

κι ο Κύριος θα με σώσει.

18 Βράδυ, πρωί και μεσημέρι

θρηνώ κι αναστενάζω·

κι αυτός ακούει τη φωνή μου.

19 Μ’ ελευθερώνει απ’ τις επιθέσεις των εχθρών μου

και ασφαλή με διατηρεί,

γιατί πολλοί θα ’ναι μαζί μου.

20 Ο Θεός θα μ’ ακούσει

και θα τους ταπεινώσει

–αυτός που προαιώνια κυβερνά–

γιατί μεταστροφή δεν έχουν

και δεν φοβούνται το Θεό.

21 Καθένας τους το χέρι του σηκώνει

ενάντια στους φίλους του·

τη συμφωνία του αθετεί.

22 Τα λόγια τους πιο μαλακά είναι κι απ’ το βούτυρο,

μα έχουν τον πόλεμο μες στην καρδιά τους·

είν’ οι κουβέντες τους κι απ’ το λάδι απαλότερες

κι ωστόσο είναι γυμνά σπαθιά.

23 «Άσε στον Κύριο τις έγνοιες σου

κι αυτός θα σε φροντίσει·

δε θα επιτρέψει στον αιώνα

να κλονιστεί ο ευσεβής».

24 Όμως εσύ, Θεέ,

εκείνους θα τους ρίξεις

στο λάκκο της καταστροφής.

Απατεώνες είναι και φονιάδες,

που δε θα ζήσουν ούτε τις μισές

από τις μέρες της ζωής τους.

Αλλά σ’ εσένα ελπίζω εγώ.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/55-aa4f70299623f8ffed8940100f71a774.mp3?version_id=173—

Εμπιστοσύνη του κατατρεγμένου στην απόφαση του Θεού

1 Στον πρωτοψάλτη· όπως το «Μακρινό περιστέρι της σιωπής». Μικτάμτου Δαβίδ, όταν τον είχαν συλλάβει οι Φιλισταίοι στη Γαθ.

2 Δώσ’ μου το έλεός σου, Θεέ,

γιατί με κατατρέχουν·

όλη τη μέρα με συνθλίβουν οι πολιορκητές.

3 Οι εχθροί μου απάνω μου χυμούν

όλη τη μέρα·

γιατί πολλοί με πολεμάνε,

Ύψιστε.

4 Όταν με πιάνει τρόμος

σ’ εσένα εγκαταλείπομαι.

5 Στο Θεό που το λόγο του εξυμνώ,

στο Θεό ελπίζω, δε φοβάμαι·

τι θα μου κάνει ένας θνητός;

6 Ολημερίς διαστρέφουνε

τα λόγια μου·

εναντίον μου οι σκέψεις τους

όλες για το κακό.

7 Κρύβονται, καιροφυλακτούν,

κατασκοπεύουνε τα βήματά μου·

τη ζωή μου επιβουλεύονται.

8 Γι’ αυτήν την ανομία τους

πώς θα ξεφύγουν την οργή σου;

Θεέ, ρίξε στο χώμα τους λαούς!

9 Ξέρεις εσύ πόσες φορές πήρα το δρόμο της φυγής.

Μάζεψε τα δάκρυά μου μες στο ασκί σου·

δεν τα ’χεις ένα ένα μετρημένα;

10 Πισωδρομούν οι εχθροί μου,

κάθε φορά που σου ζητώ βοήθεια·

το ξέρω ότι ο Θεός είναι μαζί μου.

11 Στο Θεό που το λόγο του εξυμνώ·

στον Κύριο, που εξυμνώ το λόγο του,

12 σ’ αυτόν έλπισα, και δε φοβάμαι πια·

ο άνθρωπος τι μπορεί να μου κάνει;

13 Τα τάματα που σου ’κανα

θα τα εκπληρώσω, Θεέ·

σ’ εσένα θα προσφέρω

τις ευχαριστήριες θυσίες μου.

14 Εσύ λύτρωσες τη ζωή μου απ’ το θάνατο,

δεν άφησες τα πόδια μου

στο λάκκο να γλιστρήσουν·

για να μπορώ μπρος στο Θεό μου να πορεύομαι

μες στης ζωής το φως.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/56-b702c40b92894b0ed251fd5d63e05235.mp3?version_id=173—

Προσφεύγω στο Θεό τον Ύψιστο

1 Στον πρωτοψάλτη· όπως το «αλ-τασχέθ» (μην καταστρέφεις). Μικτάμτου Δαβίδ, στο σπήλαιο, όταν προσπαθούσε να ξεφύγει από το Σαούλ.

2 Σπλαχνίσου με, Θεέ,

σπλαχνίσου με,

γιατί σ’ εσένα ζήτησε η ψυχή μου καταφύγιο·

γυρεύει προστασία

στον ίσκιο απ’ τις φτερούγες σου,

ώσπου να φύγει ο κίνδυνος.

3 Φωνάζω στο Θεό τον ύψιστο·

στο Θεό που όλα τα φρόντισε για μένα.

4 Απ’ τα ουράνια στέλνει και με σώζει,

ενώ ντροπιάζει τους διώκτες μου.

(Διάψαλμα)

Στέλνει ο Θεός το έλεος και την αλήθεια του.

5 Πλαγιάζει σε λιοντάρια ανάμεσα η ψυχή μου,

έτοιμα να κατασπαράξουν·

τα δόντια τους ακόντια είν’ και βέλη

και κοφτερό η γλώσσα τους σπαθί.

6 Υψώσου, Θεέ, πάνω στους ουρανούς,

και σ’ όλη τη γη πάνω ας φανεί η δόξα σου.

7 Δίχτυ άπλωσαν στο διάβα μου

–λύγισε η ψυχή μου–

λάκκο μπροστά μου έσκαψαν,

μα πέσαν οι ίδιοι μέσα.

(Διάψαλμα)

8 Ψυχώθηκε η καρδιά μου, Θεέ μου,

ψυχώθηκε η καρδιά μου·

θα ψάλω και θα παίξω μουσική.

9 Ξύπνα άρπα και κιθάρα μου,

θέλω εγώ τον ήλιο να ξυπνήσω.

Θα την ξυπνήσω την αυγή.

10 Θα σε δοξολογήσω

στους λαούς μέσα, Κύριε·

στα έθνη ανάμεσα ύμνους θα σου ψάλω.

11 Γιατί ως τους ουρανούς

φτάνει η αγάπη σου

και ως τα σύννεφα η πιστότητά σου.

12 Θεέ, δείξε το μεγαλείο σου πάνω στους ουρανούς·

πάνω σ’ ολόκληρη τη γη η δόξα σου ας είναι!

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/57-e2b97b72d82c2292bb62486dc1fb2e1f.mp3?version_id=173—

Εδώ στη γη υπάρχει Θεός που κρίνει

1 Στον πρωτοψάλτη· όπως το «αλ-τασχέθ» (μην καταστρέφεις). Μικτάμτου Δαβίδ.

2 Εσείς οι ισχυροί όταν δικάζετε

βγάζετε δίκαιες για τους ανθρώπους αποφάσεις

ή κάνετε το δίκιο να σωπάσει;

3 Συνειδητά και με τη θέλησή σας

το άδικο εφαρμόζετε.

4 Από τη μήτρα

παραστρατήσαν οι άπιστοι·

πλανήθηκαν απ’ την κοιλιά της μάνας τους

οι ρήτορες του ψεύδους.

5 Έχουν φαρμάκι, σαν το φαρμάκι του φιδιού·

της όχεντρας που ’χει κλειστά τ’ αυτιά της.

6 Και δεν ακούει των μάγων τη φωνή,

του γητευτή, του μάστορη στα μάγια.

7 Σύντριψέ τους, Θεέ,

τα δόντια μες στο στόμα τους·

σπάσε, Κύριε, τα σαγόνια

των λιονταριών.

8 Ας σκορπιστούν σαν τα νερά που τρέχουν·

κι όταν σκοπεύουνε, τα βέλη τους

ας είναι στομωμένα.

9 Όπως το σαλιγγάρι, πάνω στη βλέννα ας περπατούν,

ή σαν γυναίκας έκτρωμα,

που δεν το είδε ο ήλιος.

10 Τ’ αγκάθια πριν βλαστήσουνε

και γίνουν σαν τα βάτα

κι ενώ είν’ ακόμα θαλερά,

η θύελλα σαν ξερά κλαδιά

θα τ’ ανεμοσκορπίσει.

11 Θα χαίρεται ο δίκαιος που είδε την ανταπόδοση·

τα πόδια του θα πλένει

στο αίμα των ασεβών.

12 Θα πουν οι άνθρωποι:

«Αλήθεια, υπάρχει για τον δίκαιο αμοιβή·

αλήθεια, εδώ στη γη

υπάρχει Θεός που κρίνει».

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/58-32bbdb5c6efc9b9d5175ca45fd681f9c.mp3?version_id=173—

Θεέ μου, γλίτωσέ με απ’ τους εχθρούς μου

1 Στον πρωτοψάλτη· όπως το «αλ-τασχέθ» (μην καταστρέφεις). Μικτάμτου Δαβίδ, όταν έστειλε ο Σαούλ να επιτηρούν το σπίτι του για να τον θανατώσει.

2 Θεέ μου, γλίτωσέ με απ’ τους εχθρούς μου,

προφύλαξέ με απ’ αυτούς που μ’ απειλούν.

3 Σώσε με απ’ της ανομίας τους εργάτες

και λύτρωσέ με απ’ τους αιμοχαρείς.

4 Γιατ’ είν’ αυτοί

που ενεδρεύουν τη ζωή μου,

οι βίαιοι συνάζονται εναντίον μου,

χωρίς, Κύριε, να ’μαι ένοχος

ούτε να ’χω αμαρτία.

5 Παρ’ όλο που ’μαι αθώος,

εκείνοι τρέχουν κι ετοιμάζονται.

Ξύπνησε, Κύριε, έλα κοντά μου,

κοίταξε.

6 Κύριε, εσύ, Θεέ πανίσχυρε,

Θεέ του Ισραήλ,

σήκω να τιμωρήσεις όλα τα έθνη·

μη λυπηθείς κανέναν απ’ αυτούς

τους άθλιους προδότες.

(Διάψαλμα)

7 Το βράδυ επιστρέφουνε

ουρλιάζοντας σαν τα σκυλιά,

στην πόλη τριγυρνάνε.

8 Άκου, κακό που βγαίνει από το στόμα τους,

από τα χείλη τους δόρατα ξεπετιούνται.

«Γιατί;» –λένε– «ποιος μας ακούει;»

9 Αλλά συ, Κύριε, γελάς μ’ αυτούς·

χλευάζεις όλα τα έθνη.

10 Ω, δύναμή μου, σ’ εσένα αποβλέπω·

γιατί εσύ, Θεέ, είσαι το κάστρο μου.

11 Θεέ μου, απ’ την αγάπη σου

έρχεσαι να με προϋπαντήσεις·

και θα μου δείξεις, Θεέ μου,

οι εχθροί μου τι θα πάθουν.

12 Μην τους σκοτώσεις

μήπως και λησμονήσει ο λαός μου·

κάνε τους, με τη δύναμή σου,

πλάνητες και καταδιωγμένους,

Κύριε, προστασία μου.

13 Αμαρτωλά τα στόματά τους,

τα λόγια καθώς βγαίνουν απ’ τα χείλη τους.

Στην ίδια τους την έπαρση ας πιαστούνε

για την κατάρα

και για το ψέμα που αραδιάζουν.

14 Με την οργή σου αποτέλειωσέ τους,

αποτέλειωσέ τους, ώστε να μην υπάρχουν πια·

κι έτσι θα μάθουν ότι ο Θεός

στον Ιακώβ δεσπόζει,

μέχρι τα πέρατα της γης.

(Διάψαλμα)

15 Το βράδυ επιστρέφουνε

ουρλιάζοντας σαν τα σκυλιά,

στην πόλη τριγυρνάνε.

16 Εδώ κι εκεί σκορπίζονται

γυρεύοντας να φάνε·

αν δεν χορτάσουν

περνούν τη νύχτα τους γαυγίζοντας.

17 Αλλά εγώ θα τραγουδώ τη δύναμή σου

και θα εξυμνώ το έλεός σου το πρωί,

γιατί εσύ ήσουν τ’ οχυρό μου,

το καταφύγιό μου στης θλίψης μου τη μέρα.

18 Ω, δύναμή μου, για σένα θα ψάλω·

γιατί εσύ, Θεέ, είσαι το κάστρο μου,

ο Θεός που μ’ αγαπά.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/59-9ab6afffa7d37305871acfeed6fb2816.mp3?version_id=173—

Ο Θεός απαντάει στις επικλήσεις του νικημένου λαού του

1 Στον πρωτοψάλτη· όπως το «σουσάν-εδούθ» (το κρίνο είναι μάρτυρας). Μικτάμτου Δαβίδ –για διδασκαλία.

2 Την εποχή που ο Δαβίδ κίνησε εκστρατεία εναντίν των Συρίων της Μεσοποταμίας και της Σωβά. Τότε ο Ιωάβ γύρισε και νίκησε τους Εδωμίτες στην κοιλάδα του Άλατος –δώδεκα χιλιάδες άντρες.

3 Θεέ, μάς έριξες μακριά σου,

μας διασκόρπισες·

οργίστηκες, γύρνα πάλι σ’ εμάς.

4 Συντάραξες τη γη και τηνε ράγισες·

γιάτρεψε τις ρωγμές της

γιατί κλονίζεται.

5 Έκανες ο λαός σου να υποστεί τα πάνδεινα·

μας πότισες του ιλίγγου το κρασί.

6 Σημείο έδωσες σ’ αυτούς που σε φοβούνται,

για να ξεφύγουνε το βέλος

του τοξότη.

(Διάψαλμα)

7 Για να ελευθερωθούμ’ εμείς, οι αγαπημένοι σου,

σώσε μας με τη δύναμή σου

κι αποκρίσου μας.

8 Μίλησε ο Θεός μες στο ναό του:

«Θα θριαμβεύσω, θα σας μοιράσω τη Συχέμ·

και την κοιλάδα της Σουκκώθ θα σας παραχωρήσω.

9 Δικός μου είναι ο Γαλαάδ,

δικός μου ο Μανασσής·

ο Εφραΐμ, η περικεφαλαία μου

και σκήπτρο μου ο Ιούδας.

10 Η Μωάβ είναι λεκάνηγια να νίβομαι

και ρίχνω το σανδάλι μου

στη χώρα του Εδώμ·

χώρα των Φιλισταίων, ζητωκραύγασέ με».

11 Ποιος θα με φέρει στην οχυρωμένη πόλη;

και ποιος θα μ’ οδηγήσει ως την Εδώμ;

12 Ποιος άλλος από σένα, Θεέ;

Εσύ όμως μας απέρριψες!

Δε βγαίνεις πια στον πόλεμο, Θεέ,

μαζί με τις στρατιές μας.

13 Δώσ’ μας βοήθεια

ενάντια στον εχθρό·

ανώφελη η ανθρώπινη βοήθεια.

14 Με το Θεό μαζί μας

θα κάνουμε σπουδαία κατορθώματα·

εκείνος θα συντρίψει τους εχθρούς μας.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/60-e7fc751326e13442f2a411c233891ac0.mp3?version_id=173—