Category: ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

Ο Θεός μίλησε μέσω του Υιού του

1 Αφού ο Θεός τα παλιά χρόνια μίλησε στους προπάτορες πολλές φορές και με ποικίλους τρόπους δια των προφητών, σ’ αυτούς εδώ τους έσχατους καιρούς μίλησε σ’ εμάς μέσω του Υιού του.

2 Δι’ αυτού ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν και τον όρισε κληρονόμο των πάντων.

3 Αυτός είναι η ακτινοβολία του θεϊκού μεγαλείου και η τέλεια έκφραση της θεϊκής υπόστασης, κι αυτός συγκρατεί το σύμπαν με τη δύναμη του λόγου του. Αφού με το σταυρικό του θάνατο μας καθάρισε από τις αμαρτίες μας, κάθισε ψηλά, στα δεξιά του παντοδύναμου Θεού.

Ο Υιός είναι ανώτερος από τους αγγέλους

4 Ο Υιός έγινε τόσο ανώτερος από τους αγγέλους όσο ανώτερο είναι το όνομα που του έδωσε ο Θεός.

5 Γιατί σε κανέναν από τους αγγέλους δεν είπε ποτέ ο Θεός:

Εσύ είσαι ο Υιός μου,

εγώ σήμερα σε γέννησα.

Ούτε πάλι είπε για κανέναν:

Εγώ θα ’μαι πατέρας του

κι αυτός θα ’ναι Υιός μου.

6 Κι όταν αλλού παρουσιάζει τον πρωτότοκο Υιό του στην οικουμένη, λέει:

Να τον προσκυνήσουν όλοι οι άγγελοι του Θεού.

7 Ενώ για τους αγγέλους λέει:

Ο Θεός κάνει σαν ανέμους τους αγγέλους του

κι αυτούς που τον υπηρετούν τους κάνει σαν πύρινη φλόγα,

8 στον Υιό λέει:

Η βασιλεία σου, Θεέ, είναι αιώνια

και κυβερνάς τον κόσμο δίκαια·

9 αγαπάς το δίκαιο και μισείς το άδικο.

Γι’ αυτό, Θεέ, σε έχρισε Μεσσία ο Θεός σου

με έλαιο αγαλλιάσεως, τιμώντας σε παραπάνω απ’ τους μετόχουςσου.

10 Κι αλλού:

Εσύ, Κύριε, αρχικά στερέωσες τη γη

κι έργο δικό σου είναι οι ουρανοί.

11 Αυτοί θα εξαφανιστούν, ενώ εσύ αιώνια παραμένεις.

Τα πάντα θα παλιώσουνε σαν ρούχο.

12 Σαν μανδύα θα τους τυλίξεις, και θ’ αλλάξουν.

Εσύ όμως παραμένεις πάντα ο ίδιος,

τα χρόνια σου ποτέ δε θα τελειώσουν.

13 Σε κανέναν απ’ τους αγγέλους δεν είπε ποτέ ο Θεός:

Κάθισε στα δεξιά μου,

ωσότου υποτάξω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου.

14 Δεν είναι, λοιπόν, όλοι οι άγγελοι πνεύματα που υπηρετούν το Θεό κι αποστέλλονται απ’ αυτόν για να βοηθήσουν όσους μέλλουν να σωθούν;

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/1-86796170b0662914c80eb238f572d0c5.mp3?version_id=173—

Η σπουδαιότητα της σωτηρίας

1 Γι’ αυτό κι εμείς πρέπει να μένουμε πιο σταθεροί στις αλήθειες που ακούσαμε, για να μην ξεστρατίσουμε ποτέ.

2 Γιατί, αν ο λόγος που δόθηκε άλλοτε μέσω αγγέλων, αποδείχτηκε αληθινός, κι όσοι τον παρέβηκαν ή δεν υπάκουσαν σ’ αυτόν, δέχτηκαν την τιμωρία που τους έπρεπε,

3 πώς είναι δυνατόν εμείς να ξεφύγουμε, αν δε δώσουμε την προσοχή που ταιριάζει σε μια τόσο σπουδαία σωτηρία; Τη σωτηρία αυτή, που άρχισε να διακηρύττει ο Κύριος, μας τη βεβαίωσαν όσοι άκουσαν το λόγο του.

4 Κι ο Θεός πρόσθεσε τη μαρτυρία του γι’ αυτήν, με κάθε λογής θαυματουργικές ενέργειες και με τις διάφορες δωρεές των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με το θέλημά του.

Ο Ιησούς είναι αυτός που οδηγεί στη σωτηρία

5 Το μελλοντικό κόσμο, για τον οποίο μιλάμε, ο Θεός δεν τον υπέταξε στους αγγέλους.

6 Αντίθετα, όπως λέει κάπου η Γραφή,

Τι είναι ο άνθρωπος για να τον σκέφτεσαι;

ή ο υιός του ανθρώπου για να τον φροντίζεις;

7 Τον έκανες λίγο κατώτερο απ’ τους αγγέλους,

τον στεφάνωσες με δόξα και τιμή·

8 όλα τα υπέταξες κάτω απ’ τα πόδια του.

Λέγονταςόλα τα υπέταξεςσ’ αυτόν, εννοεί πως τίποτε δεν άφησε που να μην το υποτάξει σ’ αυτόν. Ως τώρα όμως δε βλέπουμε να είναιόλα υποταγμένα σ’ αυτόν.

9 Βλέπουμε όμως ότι ο Ιησούς, που έγινεγια ένα χρονικό διάστημα κατώτερος απ’ τους αγγέλους, στεφανώθηκε με δόξα και τιμήεξαιτίας του θανάτου του. Γιατί η χάρη του Θεού θέλησε αυτός να γευτεί το θάνατο για το καλό όλων.

10 Ο Θεός, λοιπόν, η αρχή και ο σκοπός των πάντων, ενώ οδήγησε πολλούς υιούς στη δόξα, έπρεπε με το πάθος να οδηγήσει το χορηγό της σωτηρίας τους στην ολοκλήρωση του έργου του.

11 Όλοι έχουν τον ίδιο πατέρα: Και αυτός που εξαγνίζει και αυτοί που εξαγνίζονται. Γι’ αυτό και δεν ντρέπεται ο Ιησούς να τους ονομάζει αδέρφια.

12 Όπως λέει η Γραφή:

Θα διαλαλήσω στ’ αδέρφια μου το μεγαλείο σου,

θα σε εξυμνήσω μέσα στη συνάθροιση.

13 Και αλλού:

Θα εμπιστευθώ τον εαυτό μου σ’ αυτόν.

Και συνεχίζει:

Να, εγώ και τα παιδιά που μου ’δωσε ο Θεός.

14 Επειδή λοιπόν τα παιδιά αυτά ήταν άνθρωποι, έγινε κι ο Ιησούς άνθρωπος, για να καταργήσει με το θάνατό του αυτόν που εξουσίαζε το θάνατο, δηλαδή το διάβολο.

15 Μ’ αυτόν τον τρόπο απελευθέρωσε όσους ο φόβος του θανάτου τούς είχε καταδικάσει να είναι δούλοι σ’ όλη τους τη ζωή.

16 Είναι φανερό ότι δεν έρχεται να βοηθήσει αγγέλους, αλλάτους απογόνους του Αβραάμ.

17 Έπρεπε λοιπόν να γίνει σε όλα όμοιος μετ’ αδέρφια του,ώστε να είναι σπλαχνικός και πιστός αρχιερέας στην υπηρεσία του Θεού, ώστε να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του λαού.

18 Έτσι, επειδή ο ίδιος υπέφερε και δοκιμάστηκε, μπορεί τώρα να βοηθήσει αυτούς που δοκιμάζονται.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/2-1e9e565a6450c4f79ac771361843d8f1.mp3?version_id=173—

Ο Ιησούς είναι ανώτερος από το Μωυσή

1 Λοιπόν, αδερφοί μου, εσείς που ανήκετε στο Θεό, ο οποίος σας κάλεσε να μετάσχετε στο νέο του κόσμο, κατανοήστε καλά ποιος ήταν ο Ιησούς, ο απεσταλμένος του Θεού και αρχιερέας της πίστεως που ομολογούμε.

2 Φάνηκε πιστόςστο Θεό που τον διάλεξε γι’ αυτό το σκοπό, όπως ακριβώς πιστός ήταν κι ο Μωυσήςστο σπίτι που του εμπιστεύτηκε ο Θεός.

3 Ο Ιησούς όμως αξιώθηκε μεγαλύτερη τιμή από το Μωυσή, μια και όποιος κατασκευάζει ένα σπίτι αξίζει περισσότερο από το ίδιο το σπίτι.

4 Κάθε σπίτι, βλέπετε, χρειάζεται κάποιον δημιουργό· αλλά εκείνος που δημιούργησε τα πάντα είναι ο Θεός.

5 Ο Μωυσήςβέβαιαήταν πιστός σ’ ολόκληρο το σπίτι που του εμπιστεύτηκε ο Θεός,όπως έναςυπηρέτης,και μαρτύρησε γι’ αυτά που θα φανέρωνε μελλοντικά ο Θεός.

6 Ενώ ο Χριστός ήταν πιστός, όπως ένας γιοςστο σπίτι του πατέρα του·και σπίτι του είμαστε εμείς, αν βέβαια διατηρήσουμε ως το τέλος το θάρρος και την ελπίδα για την οποία καυχιόμαστε.

Η υπόσχεση του Θεού και η απιστία του λαού του

7 Γι’ αυτό, όπως λέει το Άγιο Πνεύμα:

Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του Θεού,

8 μη γίνετε σκληρόκαρδοι, όπως τότε που με πικράνατε

τον καιρό της δοκιμασίας στην έρημο.

9 Εκεί οι πρόγονοί σας, αν και είχαν δει τα έργα μου

10 για σαράντα χρόνια, μ’ έβαλαν σε δοκιμασία.

Γι’ αυτό αγανάκτησα μ’ εκείνους τους ανθρώπους

και είπα: «πάντα πλανιέται η καρδιά τους

και δε γνώρισαν το δρόμο μου».

11 Μες στην οργή μου ορκίστηκα:

«ποτέ δε θα μπουν στην ανάπαυση που ετοίμασα».

12 Προσέξτε, αδερφοί μου, μήπως κανείς από σας έχει τόσο κακή και άπιστη καρδιά, ώστε ν’ απομακρυνθεί από τον αληθινό Θεό.

13 Κάθε μέρα να ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλο, όσο ισχύει τοσήμερα,έτσι ώστε να μην εξαπατήσει κανέναν από σας η αμαρτίακαι τον κάνει σκληρόκαρδο.

14 Γιατί τότε μόνο θα μετέχουμε στο μεγαλείο του Θεού, αν διατηρήσουμε ως το τέλος σταθερή την εμπιστοσύνη που δείξαμε αρχικά στο Χριστό.

15 Η Γραφή το λέει καθαρά:

Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του Θεού,

μη γίνετε σκληρόκαρδοι, όπως τότε που με πικράνατε.

16 Ποιοι όμως πίκραναν το Θεό, παρ’ όλο που άκουσαν τη φωνή του; Δεν ήταν όλοι ανεξαίρετα όσοι έφυγαν με τη βοήθεια του Μωυσή από την Αίγυπτο;

17 Με ποιους «αγανάκτησε για σαράντα χρόνια»; Δεν αγανάκτησε με όσους αμάρτησανκι άφησαν τα κόκαλά τους στην έρημο;

18 Και για ποιουςορκίστηκε ότι δε θα τους άφηνε να μπουν στη γη που θα τους έδινε για ανάπαυση,αν όχι για κείνους που επαναστάτησαν εναντίον του;

19 Και βλέπουμε πως δεν μπόρεσαν να μπουν στη γη της επαγγελίας εξαιτίας της απιστίας τους.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/3-623ebb07660b93d3ec05695742a3cca4.mp3?version_id=173—

Η υπόσχεση του Θεού ισχύει γι’ αυτούς που πιστεύουν

1 Η υπόσχεση ότι θα μπούμε στον τόπο, που ετοίμασε ο Θεός για ανάπαυση, ισχύει ακόμη. Ας προσέξουμε, λοιπόν, μήπως κανείς από σας βρεθεί απ’ έξω.

2 Γιατί κι εμείς ακούσαμε τη χαρμόσυνη είδηση, όπως κι εκείνοι στην έρημο. Εκείνους όμως δεν τους ωφέλησε το ότι άκουσαν αυτή την είδηση, γιατί δεν αποδέχτηκαν με πίστη αυτά που άκουσαν.

3 Ενώ εμείς που πιστέψαμε, θα μπούμε στον τόπο της ανάπαυσης, αντίθετα μ’ εκείνους για τους οποίους λέει η Γραφή:

Μες στην οργή μου ορκίστηκα:

«ποτέ δεν θα μπουν στην ανάπαυση που ετοίμασα».

Κι αυτό το είπε, παρ’ όλο που το έργο του Θεού είχε ολοκληρωθεί από τότε που δημιούργησε τον κόσμο.

4 Γιατί κάπου στη Γραφή λέει για την έβδομη μέρα τα εξής:Και την έβδομη μέρα σταμάτησε ο Θεός κάθε έργο του κι αναπαύθηκε.

5 Και στο σημείο που αναφέραμε:Ποτέ δε θα μπουν στη χώρα της ανάπαυσης που τους ετοίμασα.

6 Απομένει, λοιπόν, ακόμη να μπουν μερικοί στη χώρα της ανάπαυσης· κι επίσης εκείνοι που άκουσαν τότε τη χαρμόσυνη είδηση δεν μπήκαν σ’ αυτήν, εξαιτίας της απιστίας τους.

7 Γι’ αυτό και ο Θεός ορίζει πάλι κάποια μέρα που την ονομάζεισήμερα,για την οποία ο Δαβίδ πολλά χρόνια αργότερα είπε, όπως αναφέρει η Γραφή:

Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του Θεού,

μη γίνετε σκληρόκαρδοι.

8 Αν, λοιπόν, ο Ιησούς του Ναυή, είχε οδηγήσει εκείνους στον τόπο της ανάπαυσης, δε θα έκανε λόγο ο Θεός για άλλη μεταγενέστερη μέρα.

9 Επομένως, υπολείπεται κάποια μέρα που θα αναπαυθεί ο λαός του Θεού, όπως ο Θεός το Σάββατο.

10 Γιατίαυτός που θα μπει στη γη της επαγγελίας, θα αναπαυθείκι ο ίδιοςαπό τα έργα του,όπως ακριβώς κι ο Θεός αναπαύθηκε από τα δικά του.

11 Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν,να μπούμε στον τόπο της ανάπαυσης,για να μην πέσει κανείς στο ίδιο παράπτωμα της απιστίας.

12 Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και δραστικός, πιο κοφτερός κι από κάθε δίκοπο σπαθί· εισχωρεί βαθιά, ως εκεί που χωρίζει την ψυχή απ’ το πνεύμα, το κόκαλο απ’ το μεδούλι, και κρίνει τους διαλογισμούς και τις προθέσεις της καρδιάς.

13 Δεν υπάρχει δημιούργημα στον κόσμο που να μπορεί να κρυφτεί απ’ το Θεό· όλα είναι γυμνά και φανερά μπροστά στα μάτια του· σ’ αυτόν θα δώσουμε λόγο.

Ο Ιησούς είναι ο μέγας αρχιερέας

14 Ας κρατήσουμε, λοιπόν, σταθερά την πίστη που ομολογούμε. Γιατί έχουμε μέγαν αρχιερέα –τον Ιησού, τον Υιό του Θεού– που έφτασε ως το θρόνο του Θεού.

15 Δεν έχουμε αρχιερέα που να μην μπορεί να συμμεριστεί τις αδυναμίες μας. Αντίθετα, έχει δοκιμαστεί σε όλα, επειδή έγινε άνθρωπος σαν κι εμάς, χωρίς όμως να αμαρτήσει.

16 Ας πλησιάσουμε, λοιπόν, με θάρρος το θρόνο της χάριτος του Θεού, για να μας σπλαχνιστεί και να μας δωρίσει τη χάρη του, την ώρα που τη χρειαζόμαστε.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/4-85f09c9d6fff7c847cae72fd623169b1.mp3?version_id=173—

1 Κάθε αρχιερέας που προέρχεται από ανθρώπους, εγκαθίσταται για να υπηρετεί το Θεό για χάρη τους και για να προσφέρει δώρα και θυσίες για τις αμαρτίες τους.

2 Είναι σε θέση να δείχνει ανοχή σ’ όσους ζουν στην άγνοια και στην πλάνη, αφού κι ο ίδιος έχει ανθρώπινες αδυναμίες.

3 Εξαιτίας τους είναι υποχρεωμένος να προσφέρει, όπως για το λαό, έτσι και για τον εαυτό του, θυσίες για τη συγχώρηση των αμαρτιών.

4 Επίσης, κανένας δεν παίρνει μόνος του αυτή την τιμή, αλλά όταν τον καλέσει ο Θεός, όπως ακριβώς κάλεσε τον Ααρών.

5 Έτσι κι ο Χριστός, δεν τίμησε ο ίδιος τον εαυτό του με το αξίωμα του αρχιερέα, αλλά του το έδωσε εκείνος που του είπε:

Εσύ είσαι ο Υιός μου, εγώ σήμερα σε γέννησα.

6 Σ’ ένα άλλο σημείο η Γραφή λέει:

Εσύ είσαι ιερέας για πάντα όπως ο Μελχισεδέκ.

7 Ο Χριστός, κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του, με δυνατές κραυγές και δάκρυα απηύθυνε προσευχές και ικεσίες στο Θεό, που μπορούσε να τον σώσει από το θάνατο. Και εισακούστηκε από το Θεό για την ευλάβειά του.

8 Αν και ήταν Υιός, έμαθε μέσα από τα παθήματά του την υπακοή.

9-10 Έτσι ολοκλήρωσε το έργο κι ανακηρύχθηκε από το Θεό αρχιερέας,όπως ο Μελχισεδέκ,κι έγινε η αιτία να σωθούν για πάντα όλοι όσοι υπακούνε σ’ αυτόν.

Συμβουλές για εμμονή στην πίστη

11 Γι’ αυτό το θέμα, πολλά μπορούμε να σας πούμε. Είναι όμως δύσκολο να εξηγηθούν, γιατί δε δείχνετε προθυμία να τα καταλάβετε.

12 Εσείς έπρεπε να ήσασταν δάσκαλοι έπειτα από τόσον καιρό. Παρ’ όλα αυτά έχετε πάλι ανάγκη να διδαχτείτε και τα βασικά ακόμα στοιχεία του λόγου του Θεού. Καταντήσατε να έχετε ανάγκη από γάλα κι όχι από στέρεη τροφή.

13 Γιατί όποιος τρέφεται με γάλα δεν έχει την πείρα να διακρίνει το καλό από το κακό, αφού είναι ακόμα νήπιος.

14 Η στέρεη τροφή είναι για τους ωρίμους, οι οποίοι με τη συνεχή χρήση έχουν εξασκήσει τα αισθητήρια όργανά τους, για να μπορούν να διακρίνουν το καλό απ’ το κακό.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/5-34a83a2b4c54264b3e710f076410ab41.mp3?version_id=173—

1 Ας αφήσουμε λοιπόν τις στοιχειώδεις χριστιανικές διδασκαλίες κι ας προχωρήσουμε προς την τελειότητα. Ας μην κάνουμε πάλι λόγο για μετάνοια από νεκρά έργα, για πίστη στο Θεό,

2 για διδασκαλία σχετικά με το βάπτισμα, για τη χειροθεσία, για την ανάσταση των νεκρών και για την αιώνια κρίση.

3 Θα το κάνουμε βέβαια κι αυτό, αν το επιτρέπει ο Θεός.

4 Είναι αδύνατο αυτούς που μια φορά φωτίστηκαν, γεύτηκαν τη δωρεά του Θεού, δέχτηκαν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος,

5 γεύτηκαν την ομορφιά του λόγου του Θεού και τις θαυματουργικές ενέργειες που προμηνάνε πως έρχεται η βασιλεία του Θεού,

6 και παρ’ όλα αυτά πρόδωσαν την πίστη τους, είναι αδύνατο να τους κάνουμε να ξαναεπιστρέψουν στο Θεό με τη μετάνοια, τη στιγμή που με τη συμπεριφορά τους ξανασταυρώνουν και διαπομπεύουν τον Υιό του Θεού.

7 Η γη, η οποία ρουφάει τη βροχή που συχνά πέφτει πάνω της και γεννάει για τους καλλιεργητές της χρήσιμα χορταρικά, δέχεται την ευλογία του Θεού.

8 Όταν όμως βλασταίνει αγκάθια και τριβόλια είναι άχρηστη, και η κατάρα πλησιάζει πάνω της· το τέλος της θα ’ναι να παραδοθεί στη φωτιά.

9 Για σας όμως, αγαπητοί μου, αν και μιλάμε μ’ αυτόν τον τρόπο, έχουμε πειστεί ότι αξίζετε ανώτερα πράγματα, που οδηγούν στη σωτηρία.

10 Γιατί ο Θεός δεν είναι άδικος για να ξεχάσει τα έργα σας και την έμπρακτη αγάπη που δείξατε για χάρη του, με τις υπηρεσίες που προσφέρατε και που προσφέρετε στους αδερφούς χριστιανούς.

11 Επιθυμούμε ο καθένας από σας να δείχνει ως το τέλος τον ίδιο ζήλο για να εκπληρωθεί η ελπίδα μας.

12 Και να μη γίνεστε οκνηροί, αλλά ν’ ακολουθείτε το παράδειγμα εκείνων που με την πίστη και την υπομονή κληρονομούν αυτά που υποσχέθηκε ο Θεός.

Η αμετάκλητη υπόσχεση του Θεού

13 Όταν ο Θεός έδωσε την υπόσχεσή του στον Αβραάμ, επειδή δεν υπήρχε ανώτερος για να ορκιστεί,ορκίστηκε στον εαυτό του,

14 λέγοντας:Σου υπόσχομαι ότι θα σ’ ευλογήσω και θα σου δώσω πολλούς απογόνους.

15 Έτσι πήρε ο Αβραάμ την υπόσχεση, και με την υπομονή του πέτυχε την εκπλήρωσή της.

16 Οι άνθρωποι ορκίζονται σε κάποιον ανώτερό τους, κι ο όρκος δίνει γι’ αυτούς τέλος σε κάθε αμφισβήτηση και υποδηλώνει επιβεβαίωση.

17 Ο Θεός, λοιπόν, επειδή ήθελε να δείξει πιο καθαρά σ’ αυτούς που θα κληρονομούσαν τα όσα υποσχέθηκε, ότι η απόφασή του ήταν αμετάκλητη, την εγγυήθηκε με όρκο.

18 Για δύο λοιπόν αμετακίνητα πράγματα, για τα οποία είναι αδύνατο να διαψευστεί ο Θεός, εμείς που καταφύγαμε σ’ αυτόν οφείλουμε να μείνουμε σταθεροί σ’ αυτά που ελπίζουμε.

19 Αυτή μας η ελπίδα μάς ασφαλίζει και μας βεβαιώνει σαν άγκυρα, και μας οδηγείστα ενδότερα του καταπετάσματος,

20 όπου μπήκε πριν από μας και για χάρη μας ο Ιησούς, αρχιερέαςγια πάντα όπως ο Μελχισεδέκ.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/6-282167e81b681fdd72c0f6547c5f8e1a.mp3?version_id=173—

Η ιεροσύνη του Μελχισεδέκ

1 Αυτόςο Μελχισεδέκ ήταν βασιλιάς της Σαλήμ και ιερέας του ύψιστου Θεού. Όταν ο Αβραάμ επέστρεφε από τη νικηφόρα μάχη του κατά των βασιλέων, τον συνάντησε ο Μελχισεδέκ και τον ευλόγησε.

2 Ο Αβραάμ του έδωσετο ένα δέκατο από τα λάφυρα.Το όνομα Μελχισεδέκ σημαίνει πρώτον «βασιλιάς δικαιοσύνης»· έπειτα είναι καιβασιλιάς της Σαλήμ,που σημαίνει «βασιλιάς ειρήνης».

3 Κανείς δεν ξέρει τον πατέρα ή τη μητέρα του ή το γενεαλογικό του δένδρο· ούτε πότε γεννήθηκε ή πότε πέθανε. Παραμένει, λοιπόν, ο Μελχισεδέκ παντοτινά ιερέας, και μοιάζει έτσι με τον Υιό του Θεού.

4 Σκεφτείτε πόσο μεγάλος ήταν ο Μελχισεδέκ, ώστε ο προπάτοράς μας ο Αβραάμ του έδωσε το ένα δέκατο απ’ όλα του τα λάφυρα.

5 Και όσοι από τους απογόνους του Λευί γίνονται ιερείς, έχουν εντολή σύμφωνα με το νόμο να παίρνουν το ένα δέκατο από τη σοδειά του λαού, δηλαδή από τους ομοεθνείς τους, μολονότι κι αυτοί κατάγονται απ’ τον Αβραάμ.

6 Ο Μελχισεδέκ όμως, χωρίς να είναι απόγονος του Λευί, πήρε το ένα δέκατο από τον Αβραάμ και ευλόγησε αυτόν στον οποίο ο Θεός είχε δώσει τις επαγγελίες.

7 Αναντίρρητα, αυτός που ευλογεί είναι ανώτερος απ’ αυτόν που ευλογείται.

8 Κι ενώ οι λευίτες που συγκεντρώνουν τη δεκάτη είναι κοινοί θνητοί, ο Μελχισεδέκ, όπως μαρτυρούν οι Γραφές, ζει.

9 Θα μπορούσε μάλιστα να πει κανείς πως δίνοντας ο Αβραάμ το ένα δέκατο, έδωσε τη δεκάτη και ο Λευί, αυτός δηλαδή που είχε πάρει την εντολή να την εισπράττει.

10 Δεν ήταν βέβαια γεννημένος ακόμα, ήταν όμως στο σώμα του προπάτορά του Αβραάμ, όταν τον τελευταίο τον συνάντησε ο Μελχισεδέκ.

11 Αν η λευιτική ιεροσύνη οδηγούσε στην τελειότητα –γιατί από το νόμο αυτή η ιεροσύνη δόθηκε στο λαό– ποια ανάγκη υπήρχε να εμφανιστεί νέο είδος ιεροσύνηςόπως εκείνη του Μελχισεδέκ;Δεν αρκούσε η ιεροσύνη από τη γενιά του Ααρών;

12 Όταν όμως αλλάζει ο φορέας της ιεροσύνης, τότε αναγκαστικά αλλάζει και ο νόμος.

13 Εκείνος για τον οποίο λέγονται τα παραπάνω, ανήκε σε άλλη φυλή, απ’ την οποία κανείς δεν υπηρέτησε ως ιερέας το θυσιαστήριο.

14 Όλοι ξέρουμε πως γεννήθηκε απ’ τη φυλή Ιούδα, για την οποία ο Μωυσής δεν έκανε καθόλου λόγο για ιεροσύνη.

Ο Ιησούς είναι ο δεύτερος Μελχισεδέκ

15 Αυτό γίνεται ακόμη σαφέστερο· εμφανίζεται ένας άλλος ιερέας, όμοιος με το Μελχισεδέκ,

16 όχι σύμφωνα με τις επιταγές του ανθρώπινου νόμου, αλλά με τη δύναμη που δίνει μια δίχως τελειωμό ζωή.

17 Όπως μαρτυρεί η Γραφή,

Εσύ είσαι ιερέας για πάντα όπως ο Μελχισεδέκ.

18 Οι παλιές διατάξεις λοιπόν καταργούνται, γιατί ήταν ανίσχυρες και άχρηστες,

19 αφού ο νόμος δεν οδήγησε τίποτα στην τελειότητα. Προσφέρεται όμως μια καλύτερη ελπίδα, με την οποία εμείς μπορούμε να πλησιάσουμε το Θεό.

20-22 Επιπλέον, ο Ιησούς έγινε και εγγυητής ανώτερης διαθήκης, αφού στην περίπτωσή του έχουμε όρκο του Θεού. Γιατί, ενώ οι ιερείς γίνονται χωρίς τέτοιον όρκο εκ μέρους του Θεού, στη δική του περίπτωση έχουμε όρκο, με τα λόγια που απευθύνονται σ’ αυτόν:

Ορκίστηκε ο Κύριος και δε θα αθετήσει τον όρκο του:

«εσύ είσαι ιερέας για πάντα όπως ο Μελχισεδέκ».

23 Κι ενώ οι άλλοι ιερείς ήταν πολλοί, γιατί ο θάνατος τους εμπόδιζε να παραμένουν αιώνια,

24 ο Ιησούς, επειδή παραμένει αιώνιος, έχει ιεροσύνη που δε μεταβιβάζεται.

25 Γι’ αυτό μπορεί να σώζει για πάντα όσους μέσω αυτού πλησιάζουν το Θεό. Ζει αιώνια, για να μεσιτεύει γι’ αυτούς.

26 Τέτοιος, λοιπόν, αρχιερέας μάς χρειαζόταν· άγιος, άκακος, αψεγάδιαστος, χωρίς καμιά σχέση με την ανθρώπινη αμαρτία, ο οποίος ανέβηκε πάνω από τα ουράνια.

27 Αυτός δεν έχει ανάγκη, όπως οι άλλοι αρχιερείς, να προσφέρει καθημερινά θυσίες, πρώτα για τις δικές του αμαρτίες, κι ύστερα για τις αμαρτίες του λαού. Αυτό το έκανε μια για πάντα, προσφέροντας τον ίδιο τον εαυτό του.

28 Ο νόμος εγκαθιστά αρχιερείς ανθρώπους με ατέλειες. Τα λόγια όμως του όρκου, ο οποίος δόθηκε μετά το νόμο, εγκαθιστούν αρχιερέα τον Υιό, που είναι και παραμένει αιώνια τέλειος.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/7-a9b0761f1085db676f3e9a5f036188a8.mp3?version_id=173—

Ο Ιησούς είναι ανώτερος αρχιερέας

1 Το βασικό στοιχείο των όσων είπαμε είναι πως εμείς έχουμε αρχιερέα τέτοιον, που ανέβηκε στα ουράνια και κάθεται στα δεξιά της μεγαλοσύνης του Θεού.

2 Ως αρχιερέας υπηρετεί στα άγια των αγίων και στην αληθινή σκηνή του Μαρτυρίου, την οποία δεντην έστησεάνθρωπος, αλλάο Θεός.

3 Κάθε αρχιερέας εγκαθίσταται για να προσφέρει στο Θεό δώρα και θυσίες· γι’ αυτό είναι απαραίτητο να έχει κι αυτός κάτι να προσφέρει.

4 Αν βέβαια ο Χριστός ήταν κάτω στη γη, δε θα ήταν καν ιερέας, αφού υπάρχουν ιερείς που προσφέρουν σύμφωνα με το νόμο τα δώρα.

5 Η λατρεία που προσφέρουν οι ιερείς είναι απεικόνιση και σκιά της επουράνιας λατρείας, σύμφωνα με την εντολή που ο Θεός έδωσε στο Μωυσή, όταν θα έστηνε τη σκηνή.Πρόσεξε,του είπε ο Θεός,να τα κάνεις όλα σύμφωνα με τον τύπο που σου υποδείχτηκε πάνω στο βουνό.

6 Τώρα όμως η υπηρεσία που ανέλαβε ο Ιησούς είναι τόσο ανώτερη από εκείνη των ιερέων, όσο ανώτερη είναι και η διαθήκη για την οποία αυτός μεσιτεύει και η οποία βασίζεται σε ανώτερες υποσχέσεις.

7 Αν η πρώτη εκείνη διαθήκη ήταν τέλεια, δε θα υπήρχε ανάγκη για δεύτερη.

8 Γιατί ο Θεός στη Γραφή κατηγορεί τους Ισραηλίτες, λέγοντας:

Έρχονται μέρες, λέει ο Κύριος,

που θα συνάψω καινούρια διαθήκη με το λαό του Ισραήλ

και το λαό του Ιούδα·

9 αυτή δεν θα είναι όμοια με τη διαθήκη που έκανα με τους προπάτορές τους,

τότε που τους πήρα από το χέρι

και τους έβγαλα από την Αίγυπτο.

Εκείνοι όμως δεν έμειναν πιστοί στη διαθήκη μου,

κι εγώ τους εγκατέλειψα, λέει ο Κύριος.

10 Η διαθήκη που θα συνάψω με το λαό του Ισραήλ

μετά τις μέρες εκείνες, λέει ο Κύριος, είναι η εξής:

Θα τοποθετήσω το νόμο μου μέσα στο νου τους

και θα χαράξω τις εντολές του μέσα στις καρδιές τους.

Εγώ θα είμαι γι’ αυτούς Θεός,

κι αυτοί θα είναι ο λαός μου.

11 Τότε δεν θα διδάσκει ο καθένας το συμπατριώτη του,

ούτε θα λέει ο καθένας στον αδερφό του «έλα να γνωρίσεις τον Κύριο»,

γιατί όλοι θα με γνωρίζουν,

από τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερο.

12 Θα συγχωρήσω την ανυπακοή τους

και θα ξεχάσω πια τις αμαρτίες τους και τις ανομίες τους.

13 Το να μιλάει γιακαινούρια διαθήκη,σημαίνει πως έχει κάνει παλιά την πρώτη. Ό,τι παλιώνει και γερνάει κοντεύει να εξαφανιστεί.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/8-bdc0d249a9202fe25544f525195ea258.mp3?version_id=173—

Η θυσία του Χριστού αποτελεί τη νέα διαθήκη του Θεού

1 Φυσικά, η πρώτη διαθήκη είχε λατρευτικές διατάξεις κι ένα γήινο θυσιαστήριο.

2 Κατασκευάστηκε δηλαδή το πρώτο μέρος της σκηνής, που λεγόταν «άγια», στο οποίο υπήρχε η λυχνία, η τράπεζα και οι άρτοι της προθέσεως.

3 Πίσω από το δεύτερο καταπέτασμα ήταν το δεύτερο μέρος της σκηνής, που λεγόταν «άγια των αγίων».

4 Εκεί υπήρχε το χρυσό θυσιαστήριο του θυμιάματος και η κιβωτός της διαθήκης, σκεπασμένη γύρω γύρω με χρυσάφι, μέσα στην οποία υπήρχε η χρυσή στάμνα με το μάννα, το ραβδί του Ααρών, που είχε βλαστήσει θαυματουργικά, και οι δύο πλάκες για τις διατάξεις της διαθήκης.

5 Πάνω από την κιβωτό υπήρχαν αστραφτερά χερουβίμ, που σκέπαζαν με τα φτερά τους το ιλαστήριο. Για όλα αυτά δεν είναι ανάγκη τώρα να μιλήσουμε λεπτομερειακά.

6 Το θυσιαστήριο είχε τέτοια διάταξη, ώστε στο πρώτο μέρος της σκηνής να μπαίνουν πάντοτε οι ιερείς και να επιτελούν τις ιεροτελεστίες.

7 Στο δεύτερο όμως μέρος μπαίνει μόνον ο αρχιερέας μία φορά το χρόνο, φέρνοντας μαζί του αίμα, που το προσφέρει για τον εαυτό του και για τις αμαρτίες που από άγνοια έχει διαπράξει ο λαός.

8 Με τη διάταξη αυτή, το Άγιο Πνεύμα ήθελε να υποδηλώσει ότι, όσο υπήρχε η πρώτη σκηνή, δεν είχε ακόμη φανερωθεί ο δρόμος που οδηγούσε στα άγια των αγίων.

9 Η πρώτη σκηνή συμβολίζει τη σημερινή εποχή κατά την οποία εξακολουθούν να προσφέρονται θυσίες και δώρα, που όμως δεν είναι σε θέση να οδηγήσουν στην εσωτερική τελειότητα αυτούς που τα προσφέρουν.

10 Κι αυτό, γιατί αναφέρονται μόνο σε φαγητά και ποτά και σε διάφορες καθάρσεις, διατάξεις δηλαδή για το σώμα, που ισχύουν ωσότου έρθει η ώρα της ανακαινίσεως.

11 Αντίθετα, ο Χριστός ήρθε ως αρχιερέας των αγαθών πραγμάτων που προσμένουμε. Η σκηνή στην οποία μπήκε είναι ανώτερη και τελειότερη. Δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα, μέρος δηλαδή αυτής της δημιουργίας.

12 Ο Χριστός μπήκε μια για πάντα στα άγια των αγίων, για να προσφέρει αίμα όχι ταύρων και μοσχαριών, αλλά το δικό του αίμα· κι έτσι μας εξασφάλισε την αιώνια σωτηρία.

13 Το αίμα των ταύρων και των τράγων, και το ράντισμα με τη στάχτη του δαμαλιού εξαγνίζουν τους θρησκευτικά ακάθαρτους καθαρίζοντάς τους εξωτερικά.

14 Πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού! Αυτός, έχοντας το Πνεύμα του Θεού, πρόσφερε τον εαυτό του άψογη θυσία στο Θεό, κι έτσι θα καθαρίσει τη συνείδησή σας από τα έργα που οδηγούν στο θάνατο, για να μπορείτε να λατρεύετε τον αληθινό Θεό.

15 Γι’ αυτόν το λόγο ο Χριστός είναι μεσίτης μιας νέας διαθήκης, σύμφωνα με την οποία όσοι έχουν κληθεί να μετάσχουν στην αιώνια κληρονομιά θα πάρουν το μερίδιο που τους υποσχέθηκε. Αυτό μπορεί να γίνει, επειδή ο Χριστός πέθανε για μας, κι ο θάνατός του μας απάλλαξε από τις παραβάσεις, που είχαν τελεσθεί την εποχή της πρώτης διαθήκης.

16 Διαθήκη υπάρχει όταν έχει πιστοποιηθεί ο θάνατος του διαθέτη.

17 Μια διαθήκη ισχύει μόνο μετά το θάνατο· δεν έχει ποτέ ισχύ όσο ζει ο διαθέτης.

18 Γι’ αυτό, ούτε και η πρώτη διαθήκη εγκαινιάστηκε δίχως αίμα.

19 Όταν ο Μωυσής απήγγειλε όλες τις εντολές του νόμου μπροστά σ’ ολόκληρο το λαό, πήρε αίμα μοσχαριών και τράγων, μαζί με νερό, και ράντισε με κόκκινο μαλλί και ύσσωπο το ίδιο το βιβλίο και ολόκληρο το λαό λέγοντας:

20 Αυτό είναι το αίμα της διαθήκης την οποία σας όρισε ο Θεός.

21 Με τον ίδιο τρόπο ράντισε με το αίμα τη σκηνή και όλα τα λατρευτικά σκεύη.

22 Όλα σχεδόν, σύμφωνα με το νόμο, καθαρίζονται με αίμα· και δεν υπάρχει συγχώρηση αμαρτιών χωρίς να χυθεί αίμα.

Η θυσία του Χριστού είναι ανώτερη και μοναδική

23 Όλα όσα συμβολίζουν την ουράνια πραγματικότητα ήταν ανάγκη να καθαρίζονται με τον παραπάνω τρόπο. Τα ίδια όμως τα επουράνια απαιτούν θυσίες ανώτερες απ’ αυτές.

24 Γιατί ο Χριστός δεν μπήκε στα άγια των αγίων που έχτισαν άνθρωποι και που είναι απεικόνιση του ουράνιου θυσιαστηρίου, αλλά στον ίδιο τον ουρανό, για να παρουσιαστεί τώρα μπροστά στο Θεό, μεσιτεύοντας για μας.

25 Ούτε προσφέρει πολλές φορές θυσία τον εαυτό του, όπως συμβαίνει με τον αρχιερέα που εισέρχεται κάθε χρόνο στα άγια των αγίων και προσφέρει ξένο αίμα.

26 Διαφορετικά ο Χριστός θα έπρεπε να είχε πεθάνει πολλές φορές από καταβολής κόσμου. Ενώ τώρα φανερώθηκε μια για πάντα στο τέλος των αιώνων και κατήργησε με τη θυσία του την αμαρτία.

27 Οι άνθρωποι μία φορά πεθαίνουν κι ύστερα κρίνονται από το Θεό.

28 Έτσι κι ο Χριστός, αφού θυσιάστηκε μία φορά για να σηκώσει πάνω του τις αμαρτίες όλων μας, θα εμφανιστεί για δεύτερη φορά, όχι για ν’ αντιμετωπίσει την αμαρτία, αλλά για να σώσει αυτούς που τον προσμένουν.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/9-bc1b1f34559873747d7232e2756aa679.mp3?version_id=173—

Η θυσία του Χριστού κατάργησε τις ιουδαϊκές θυσίες

1 Αφού ο νόμος αποτελεί σκιά των μελλοντικών αγαθών κι όχι την ίδια την εικόνα της πραγματικότητας, δεν μπορεί ποτέ να οδηγήσει στην τελειότητα αυτούς που διαρκώς κάθε χρόνο προσέρχονται για να προσφέρουν τις ίδιες θυσίες.

2 Αλλιώς, αυτές θα είχαν πάψει να προσφέρονται. Γιατί, αν είχαν μία φορά καθαριστεί όσοι λάτρευαν μ’ αυτόν τον τρόπο το Θεό, δε θα είχαν πια καμιά συναίσθηση ενοχής για τις αμαρτίες τους.

3 Με τις θυσίες όμως αυτές γίνεται κάθε χρόνο υπόμνηση των αμαρτιών,

4 γιατί το αίμα των ταύρων και των τράγων δεν έχει τη δύναμη να αφαιρεί αμαρτίες.

5 Γι’ αυτό, κατά τον ερχομό του στον κόσμο ο Χριστός είπε στο Θεό:

Δε θέλεις θυσίες και προσφορές,

αλλά μου ετοίμασες ανθρώπινο σώμα.

6 Δε σου αρέσουν ολοκαυτώματα και θυσίες για συγχώρηση αμαρτιών.

7 Τότε είπα: «νά με, Θεέ, έρχομαι

να κάνω το θέλημά σου,

όπως είναι γραμμένο για μένα στο νόμο».

8 Αφού είπε πρώταδε θέλεις θυσίες και προσφορέςκαιδε σου αρέσουν ολοκαυτώματα και θυσίες για συγχώρηση αμαρτιών,που προσφέρονται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου,

9 ύστερα είπε:Νά με, έρχομαι να κάνω το θέλημά σου. Αναιρεί δηλαδή τις παλαιές θυσίες και τις αντικαθιστά με τη δική του.

10 Εξαιτίας αυτού του «θελήματος» έχουμε εξαγνιστεί μια για πάντα με την προσφορά του σώματος του Ιησού Χριστού.

11 Όλοι οι ιερείς λειτουργούν καθημερινά και προσφέρουν πολλές φορές τις ίδιες θυσίες, που όμως ποτέ δεν μπορούν να εξαλείψουν αμαρτίες.

12 Αντίθετα, ο Ιησούς πρόσφερε για τις αμαρτίες μία θυσία για πάντα, κι έπειτακάθισε στα δεξιά του Θεού·

13 από τότε περιμένει,ωσότου υποταχθούν κάτω από τα πόδια του οι εχθροί του.

14 Γιατί με μία μόνο προσφορά οδήγησε στην τελειότητα για πάντα αυτούς που εξαγνίστηκαν με το αίμα του.

15 Αυτό μας το επιβεβαιώνει και το Άγιο Πνεύμα. Στην αρχή λέει:

16 Η διαθήκη που θα συνάψω μαζί τους,

μετά τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος, είναι η εξής:

Θα τοποθετήσω το νόμο μου μέσα στις καρδιές τους

και θα χαράξω τις εντολές του μέσα στο νου τους.

17 Και θα ξεχάσω πια τις αμαρτίες τους

και τις παρανομίες τους.

18 Είναι φανερό πως όπου υπάρχει συγχώρηση αμαρτιών δε χρειάζεται θυσία γι’ αυτές.

Προτροπές και προειδοποιήσεις

19 Το αίμα του Ιησού, λοιπόν αδερφοί μου, μας δίνει θάρρος να μπαίνουμε στα άγια των αγίων

20 από το νέο δρόμο που οδηγεί στη ζωή. Αυτόν μας τον εγκαινίασε πρόσφατα ο Ιησούς με το καταπέτασμα, δηλαδή με το σώμα του.

21 Έτσι έχουμε ένα μεγάλο ιερέα επικεφαλής του οίκου του Θεού.

22 Γι’ αυτό, ας πλησιάζουμε το Θεό με ειλικρινή διάθεση και με βεβαιότητα στην πίστη μας, με την καρδιά καθαρή από τις κακές διαθέσεις

23 και με το σώμα πλυμένο με καθαρό νερό. Ας μένουμε σταθεροί στην ελπίδα που ομολογούμε, γιατί εκείνος που έδωσε τις υποσχέσεις κρατάει το λόγο του.

24 Ας φροντίζουμε ο ένας τον άλλο παροτρύνοντάς τον στην αγάπη και στα καλά έργα.

25 Ας μην εγκαταλείπουμε τις θρησκευτικές μας συνάξεις, όπως συνηθίζουν μερικοί, αλλά ας ενισχύει ο ένας τον άλλο, τώρα μάλιστα που βλέπετε να πλησιάζει η ημέρα του Κυρίου.

26 Γιατί, αν ζούμε στην αμαρτία με τη θέλησή μας παρ’ όλο που γνωρίσαμε καλά την αλήθεια, δεν απομένει πια καμιά θυσία για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας.

27 Αντίθετα, μας περιμένει φοβερή κρίση και τρομερή φωτιά, που θα καταφάει αυτούς που είναι αντίθετοι στο Θεό.

28 Αν κανείς παραβεί το Μωσαϊκό νόμοθανατώνεται χωρίς έλεος, άμα καταθέσουν δυο ή τρεις μάρτυρες.

29 Σκεφτείτε πόσο αυστηρότερη τιμωρία αξίζει εκείνος που εξευτέλισε τον Υιό του Θεού, που θεώρησε χωρίς αξία το αίμα της νέας διαθήκης με το οποίο εξαγνίστηκε, και που εξύβρισε το Άγιο Πνεύμα το οποίο του δώρισε τη χάρη.

30 Ξέρουμε ποιος είναι αυτός που είπε:Σ’ εμένα ανήκει η εκδίκηση, εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Κύριος,και το άλλο:Ο Κύριος θα κρίνει το λαό του.

31 Είναι φοβερό να πέσει κανείς στα χέρια του αληθινού Θεού.

32 Να θυμάστε τις μέρες που πέρασαν, τότε που γνωρίσατε την αλήθεια κι αγωνιστήκατε και υπομείνατε πολλά παθήματα.

33 Άλλους από σας τους διαπόμπευαν με βρισιές και διωγμούς κι άλλοι συμπαραστεκόσασταν σ’ εκείνους που περνούσαν τέτοιες στιγμές.

34 Συμπάσχατε μ’ εμένα το φυλακισμένοκι αντιδρούσατε με χαρά όταν άρπαζαν τα υπάρχοντά σας, γιατί ξέρατε πως είχατε καλύτερη και μόνιμη περιουσία.

35 Μη χάσετε, λοιπόν, το θάρρος σας, που θα ανταμειφθεί πλουσιοπάροχα.

36 Χρειάζεστε υπομονή για να κάνετε το θέλημα του Θεού και να καρπωθείτε αυτό που υποσχέθηκε.

37 Όπως λέει η Γραφή:

Λίγο ακόμη, και φτάνει ο ερχόμενος·

δε θ’ αργήσει.

38 Ο δίκαιος εξαιτίας της πίστεώς του θα ζήσει·

αν όμως δειλιάσει, θα δυσαρεστηθώ μ’ αυτόν.

39 Εμείς όμως δεν είμαστε από κείνους που υποχωρούν και χάνονται, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν και σώζονται.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/HEB/10-3fab4d25c05b06f320d673dfe3641a28.mp3?version_id=173—