Category: ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ

Ο Ιησούς του Ναυή διάδοχος του Μωυσή

1 Ο Μωυσής είπε ακόμα σ’ όλη τη σύναξη των Ισραηλιτών:

2 «Εγώ είμαι σήμερα εκατόν είκοσι ετών. Δεν μπορώ πια να συνεχίσω να είμαι αρχηγός σας. Άλλωστε ο Κύριος μου είπε: “εσύ δεν θα διαβείς αυτόν εδώ τον ποταμό, τον Ιορδάνη”.

3 Ο Κύριος, ο Θεός σας, θα διαβεί ο ίδιος πριν από σας και θα εξοντώσει αυτά τα έθνη από το δρόμο σας, ώστε να κυριέψετε τη χώρα τους. Επικεφαλής σας θα είναι ο Ιησούς, όπως το έχει πει ο Κύριος.

4 Ο ίδιος θα εξοντώσει αυτά τα έθνη, όπως εξόντωσε τον Σιχόν και τον Ωγ, τους βασιλιάδες των Αμορραίων, και τη χώρα τους.

5 Θα σας τους παραδώσει και θα τους μεταχειριστείτε σύμφωνα με όλα όσα σας έχω διατάξει.

6 Να είστε θαρραλέοι και δυνατοί. Μη φοβάστε και μην τρέμετε μπροστά τους, γιατί ο Κύριος ο Θεός σας θα πορευτεί ο ίδιος μαζί σας· δε θα σας αφήσει, δε θα σας εγκαταλείψει».

7 Μετά ο Μωυσής κάλεσε τον Ιησού και του είπε μπροστά σ’ όλους τους Ισραηλίτες: «Να είσαι θαρραλέος και δυνατός, γιατί εσύ θα οδηγήσεις το λαό αυτό στη χώρα που ο Κύριος την υποσχέθηκε με όρκο στους προγόνους τους, κι εσύ θα τους τη μοιράσεις.

8 Ο Κύριος ο ίδιος θα προπορεύεται μπροστά σου· θα είναι μαζί σου· δε θα σ’ αφήσει, δε θα σ’ εγκαταλείψει. Μη φοβάσαι και μη δειλιάζεις».

Ανάγνωση του νόμου κάθε εφτά χρόνια

9 Ο Μωυσής έγραψε αυτόν το νόμο και τον παρέδωσε στους ιερείς, απογόνους του Λευί, που μεταφέρουν την κιβωτό της διαθήκης του Κυρίου, και σ’ όλους τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ.

10 Και τους διέταξε τα εξής: «Στο τέλος κάθε έβδομου έτους, του έτους της παραγραφής,στη γιορτή της Σκηνοπηγίας,

11 όταν όλοι οι Ισραηλίτες θα έρχονται να παρουσιαστούν ενώπιον του Κυρίου, του Θεού σας, στον τόπο που αυτός θα ’χει διαλέξει, θα διαβάζετε αυτόν το νόμο να τον ακούει όλος ο λαός.

12 Θα συγκεντρώνετε όλο το λαό: άντρες, γυναίκες και παιδιά, μαζί και τους ξένους που θα κατοικούν στις πόλεις σας, για ν’ ακούσουν και να μάθουν να σέβονται τον Κύριο, το Θεό σας, και να φροντίζουν να εφαρμόζουν όλον αυτόν το νόμο.

13 Και τα παιδιά τους, που δε θα ’χουν ακόμα γνωρίσει το νόμο, όταν θα τον ακούσουν, θα μάθουν να σέβονται τον Κύριο, το Θεό σας, όσο θα ζείτε στη χώρα που θα πάρετε για ιδιοκτησία σας, όταν θα διαβείτε τον Ιορδάνη».

Οι τελευταίες οδηγίες του Κυρίου στο Μωυσή

14 Ο Κύριος είπε στο Μωυσή: «Πλησιάζει η ώρα σου που θα πεθάνεις. Κάλεσε τον Ιησού και σταθείτε στη σκηνή του Μαρτυρίου, κι εγώ θα σου δώσω τις οδηγίες μου».

Πήγαν, λοιπόν, ο Μωυσής κι ο Ιησούς και στάθηκαν στη σκηνή του Μαρτυρίου.

15 Εκεί τους παρουσιάστηκε ο Κύριος μέσα σε μια στήλη νεφέλης, η οποία ήρθε και στάθηκε στην είσοδο της σκηνής.

16 Ο Κύριος είπε στο Μωυσή: «Πλησίασε η ώρα που θ’ αναπαυθείς μαζί με τους προγόνους σου. Ετούτος ο λαός, όμως, θ’ αρχίσει να λατρεύει τους ξένους θεούς της χώρας στην οποία πρόκειται να μπει, κι εμένα θα μ’ εγκαταλείψει και θα παραβιάσει τη διαθήκη που έχω κάνει μαζί τους.

17 Όταν θα συμβεί αυτό, θα ξεσπάσει ο θυμός μου εναντίον τους, θα τους εγκαταλείψω και θα τους αποστραφώ. Τότε θα τους βρουν πολλές συμφορές και θλίψεις, και θ’ αναρωτιούνται: “μήπως άραγε μας βρήκαν όλα αυτά τα δεινά επειδή ο Θεός μας δεν είναι πια ανάμεσά μας;”

18 Εγώ όμως θα τους έχω τελείως αποστραφεί εκείνο τον καιρό, γιατί θα έχουν πράξει το μεγάλο αυτό κακό, να λατρέψουν άλλους θεούς.

19 Θα σας δώσω, λοιπόν, να γράψετε ένα τραγούδι και θα το διδάξετε στους Ισραηλίτες, για να μπορούν να το τραγουδάνε. Κι αυτό το τραγούδι εμένα θα μου χρησιμεύσει για μάρτυρας εναντίον τους.

20 Γιατί αφού τους οδηγήσω στη χώρα που την υποσχέθηκα με όρκο στους προγόνους τους, όπου ρέει γάλα και μέλι, κι αφού φάνε και χορτάσουν και ευημερήσουν, αυτοί θα πάνε να λατρέψουν άλλους θεούς· κι εμένα θα με περιφρονήσουν και θα παραβιάσουν τη διαθήκη μου.

21 Τότε, όταν τους βρουν οι συμφορές και οι θλίψεις, το τραγούδι αυτό θα χρησιμεύει για μάρτυρας εναντίον τους. Οι απόγονοί τους θα το θυμούνται ακόμη και θα το τραγουδάνε. Ξέρω καλά εγώ τις σκέψεις που κάνει αυτός ο λαός από σήμερα κιόλας, προτού ακόμα τον οδηγήσω στη χώρα που τους την υποσχέθηκα με όρκο».

22 Εκείνη την ημέρα, λοιπόν, ο Μωυσής έγραψε το τραγούδι και το δίδαξε στους Ισραηλίτες.

23 Έπειτα ο Κύριος έδωσε τις οδηγίες του στον Ιησού, γιο του Ναυή. «Να είσαι θαρραλέος και δυνατός», του είπε, «γιατί εσύ θα οδηγήσεις τους Ισραηλίτες στη χώρα που τους την υποσχέθηκα με όρκο, κι εγώ θα είμαι μαζί σου».

Το βιβλίο του νόμου μάρτυρας εναντίον του λαού

24 Όταν τέλειωσε ο Μωυσής να γράφει τα λόγια αυτού του νόμου σε βιβλίο,

25 έδωσε την ακόλουθη προσταγή στους Λευίτες που μεταφέρουν την κιβωτό της διαθήκης του Κυρίου:

26 «Πάρτε αυτό το βιβλίο του νόμου και βάλτε το πλάι στην κιβωτό της διαθήκης του Κυρίου, του Θεού σας, για να υπάρχει εκεί για μάρτυρας εναντίον σας.

27 Την ξέρω εγώ την ανυπακοή σας και το σκληρό σας πείσμα. Εσείς επαναστατείτε εναντίον του Κυρίου ενώ εγώ είμαι ακόμη ζωντανός μαζί σας· πόσο μάλλον μετά το θάνατό μου!

28 Συγκεντρώστε, λοιπόν, κοντά μου όλους τους πρεσβυτέρους των φυλών σας και τους αρχηγούς σας, για να τους προειδοποιήσω ακόμη μια φορά και να καλέσω μάρτυρες εναντίον τους τον ουρανό και τη γη.

29 Γιατί ξέρω ότι μετά το θάνατό μου θα πέσετε οπωσδήποτε στην αμαρτία και θα ξεστρατίσετε από το δρόμο που σας έδειξα. Και τελικά δεν θ’ αποφύγετε τη συμφορά, αφού θα πράξετε αυτό που ο Κύριος θεωρεί κακό και θα τον προσβάλετε με τα έργα σας».

Το τραγούδι του Μωυσή

30 Στη συνέχεια ο Μωυσής απάγγειλε τα λόγια αυτού του τραγουδιού απ’ την αρχή ως το τέλος, δυνατά για να τ’ ακούσει όλη η ισραηλιτική κοινότητα:

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/DEU/31-79a3b8f7578127788ece3e49c685fa44.mp3?version_id=173—

1 Ακούστε, ουρανοί, που θα μιλήσω·

κι άκουσε γη, τα λόγια που θα πω.

2 Ας στάξει σαν βροχή η διδασκαλία μου

κι ο λόγος μου, ας σταλάξει σαν δροσιά,

καθώς πάνω στη χλόη το ψιλόβροχο

και σαν ψιχάλα πάνω στο χορτάρι.

3 Θα διαλαλήσω του Κυρίου τ’ όνομα,

το μεγαλείο υμνήστε του Θεού μας.

4 Γιατί είναι βράχος, τέλεια τα έργα του·

οι δρόμοι του όλοι με δικαιοσύνη.

Θεός πιστός και δίχως αδικία,

Θεός ευθύς και δίκαιος.

5 Μα σεις πράξατε το κακό,

μες στη βρωμιά βουτήξατε,

δεν είστε πια παιδιά του.

Γενιά της διαστροφής και της ψευτιάς!

6 Είν’ αυτός τρόπος για να φέρεσαι στον Κύριο,

λαέ ανόητε, άμυαλε;

Αυτός δεν είναι ο πατέρας σου, που σ’ εξαγόρασε;

Αυτός δεν είναι που σε δημιούργησε,

που σ’ έκανε λαό;

7 Τις μέρες τις παλιές θυμήσου,

σκέψου το πέρασμα των χρόνων

από γενιά σ’ άλλη γενιά.

Ρώτησε τον πατέρα σου, και θα σ’ το μάθει,

τους πρεσβυτέρους σου και θα σ’ το πουν.

8 Όταν έδινε ο Ύψιστος στο κάθε έθνος τη χώρα του,

όταν χώριζε τους ανθρώπους,

των λαών τα σύνορα τα όρισε,

ανάλογα με τους αγγέλους τους.

9 Αλλά μερίδιο κράτησε δικό του, το λαό τού Ισραήλ,

και πήρε αυτός στην προστασία του

του Ιακώβ τους απογόνους.

10 Βρήκε ο Κύριος τον Ισραήλ στην έρημο

μες στης ερμιάς τη φρίκη

και στων θεριών τα ουρλιαχτά.

Τον φρόντισε, τον παιδαγώγησε,

και τον εφύλαξε καθώς την κόρη των ματιών του.

11 Σαν τον αετό, που προστατεύει τη φωλιά του,

πετάει πάνω απ’ τα μικρά του

και τα μαθαίνει να πετούν,

τις φτερούγες του απλώνει, τα παίρνει,

και τα σηκώνει στ’ απλωμένα του φτερά.

12 Μόνος ο Κύριος το λαό του οδήγησε,

κανένας δεν τον βοήθησε ξένος θεός.

13 Τον εγκατέστησε στης χώρας τα ψηλώματα,

τον έθρεψε με τα γεννήματα του αγρού.

Του ’δωσε μέλι να ρουφήξει από τα βράχια

και λάδι από λιόδεντρα που φύτρωσαν

στις πέτρες τις σκληρές.

14 Βούτυρο του ’δωσε αγελαδινό

και γάλα πρόβειο,

κρέας από αρνιά κι από κριάρια,

θρέμματα της Βασάν,

κι από τραγιά·

αλεύρι από το στάρι το καλύτερο,

κρασί από των σταφυλιών το αίμα.

15 Και πλούτισε ο Ισραήλ

κι άρχισε να κλωτσάει·

πάχυνε, χόντρυνε, έγινε θρεφτάρι,

και εγκατέλειψε το Θεό, τον πλάστη του

και καταφρόνεσε το Βράχο

που σωτηρία τού δίνει.

16 Προκάλεσαν τη ζηλοτυπία του

λατρεύοντας ξένους θεούς,

τον ερεθίσανε με βδελυρές λατρείες.

17 Θυσίασαν στους δαίμονες, που δεν είναι θεοί,

σε θεούς, που δεν γνώρισαν,

καινούριους, νιοφερμένους,

που δεν είχαν γι’ αυτούς

οι πρόγονοί τους κανένα σεβασμό.

18 Το Βράχο που σε γέννησε, Ισραήλ, τον παραμέλησες

και λησμόνησες το Θεό, τον πλαστουργό σου.

19 Ο Κύριος το είδε και οργίστηκε

κι απόρριψε τις κόρες και τους γιους του.

20 Και είπε: «Θα τους αποστραφώ

να δω τι θ’ απογίνουν.

Γιατί αυτοί είναι γενιά διεστραμμένη,

παιδιά, χωρίς καθόλου πίστη μέσα τους.

21 Προκάλεσαν τη ζηλοτυπία μου

λατρεύοντας ανύπαρκτους θεούς,

μ’ εξόργισαν με τα είδωλά τους.

Αλλά κι εγώ θα προκαλέσω τη ζηλοτυπία τους

μ’ εκείνους που δεν είν’ αληθινός λαός,

με ένα έθνος ανόητο θα διεγείρω την οργή τους.

22 Ναι, ο θυμός μου άρπαξε φωτιά

και καίει ίσαμε τα βάθη του άδη,

και κατατρώει τη γη με τους καρπούς της

και λιώνει τα θεμέλια των βουνών.

23 »Θα επισωρεύσω συμφορές επάνω τους,

κι ενάντια τους τα βέλη μου θ’ αδειάσω.

24 Θα εξαντληθούν από την πείνα και θα λιώσουν

από τον πυρετό κι από φαρμακερό κεντρί·

τα δόντια άγριων θηρίων θα τους στείλω,

και το δηλητήριο των ερπετών της γης.

25 Έξω το ξίφος θα θερίζει

και μέσα ο τρόμος

τους νέους και τις νέες θα σκοτώνει,

τα βρέφη και τους γέροντες.

26 »Θα τους διασκόρπιζα,

τελείως θα τους εξαφάνιζα,

κανένας να μην τους θυμάται πια,

27 αν δεν φοβόμουν των εχθρών την πρόκληση·

μήπως οι εχθροί τους το παρεξηγήσουν

μήπως και πουν: “με τη δική μας δύναμη νικήσαμε,

δεν είναι ο Κύριος που έπραξε όλα ετούτα”.

28 Αυτοί είναι λαός ανόητος,

και η σοφία ολότελα τους λείπει.

29 Λίγη φρόνηση να ’χαν, θα καταλάβαιναν·

θα συλλογίζονταν τι έμελλε να πάθουν:

30 Πώς θα μπορούσε ένας να καταδιώξει χίλιους

και δυο να τρέψουν σε φυγή δέκα χιλιάδες,

αν δεν τους είχε ο Βράχος τους πουλήσει

αν δεν τους είχε εγκαταλείψει ο Κύριος;

31 Γιατί ο βράχος των εχθρών μας

δεν είναι σαν το Βράχο μας,

κι αυτό μπορούνε να το κρίνουνε κι οι ίδιοι ακόμα.

32 Αλλά το κλήμα τους είν’ από τη ρίζα των Σοδόμων

κι απ’ των Γομόρρων τους αγρούς τα σταφύλια τους,

σταφύλια δηλητηριώδη και πικρά.

33 Και το κρασί τους, δηλητήριο ερπετών,

φοβερό έχιδνας φαρμάκι.

34 Αυτό είναι που εγώ, ο Κύριος,

ενάντιά τους το φυλάω

και το ’χω σφραγισμένο στις αποθήκες μου.

35 Σ’ εμένα ανήκει η εκδίκηση κι η ανταπόδοση

τη μέρα που θα τρικλίζουνε τα πόδια τους.

Κοντά είν’ η μέρα που αυτοί θ’ αφανιστούν

κι ό,τι τους περιμένει δεν θ’ αργήσει».

36 Αλήθεια, ο Κύριος θα δικαιώσει το λαό του,

όταν θα δει πως χάθηκε η δύναμή τους

και δεν υπάρχει πια, ούτε δούλος ούτ’ ελεύθερος.

Θ’ αλλάξει γνώμη για χάρη των δούλων του.

37 Τότε ο Κύριος θα πει: «Πού είναι οι θεοί τους;

ο βράχος, που σ’ αυτόν κατέφευγαν;

38 Αυτοί οι θεοί που τρώγανε το πάχος των θυσιών τους

και πίναν’ των σπονδών τους το κρασί;

Ας σηκωθούνε να σας βοηθήσουν,

να σας σκεπάσουν με την προστασία τους!

39 Δείτε, τώρα, ότι εγώ, εγώ μονάχα είμαι,

και δεν υπάρχει εκτός από μένα άλλος θεός.

Εγώ θανατώνω κι εγώ δίνω ζωή,

εγώ πληγώνω κι εγώ θεραπεύω

και δεν μπορεί κανείς να ελευθερώσει κάποιον από τα χέρια μου.

40 Στον ουρανό το χέρι μου σηκώνω

και ορκίζομαι:

“όπως είν’ αλήθεια ότι υπάρχω αιώνια,

41 έτσι είν’ αλήθεια

πως θ’ ακονίσω τ’ αστραφτερό μου το σπαθί

και θα αρχίσω ν’ αποδίδω δικαιοσύνη·

τότε θα πάρω εκδίκηση απ’ τους εχθρούς μου,

θα κάνω ανταπόδοση σ’ αυτούς που με μισούν”.

42 Τα βέλη μου θα τα μεθύσω με αίμα

και το σπαθί μου θα κατατρώει κορμιά,

αίμα των πληγωμένων και των αιχμαλώτων,

κεφάλια των αρχηγών του εχθρού».

43 Έθνη, δοξάστε του Κυρίου το λαό!

Ο Κύριος εκδικιέται το αίμα των δούλων του·

παίρνει εκδίκηση απ’ τους εχθρούς του

και του λαού του τη χώρα θα καθαρίσει.

44-45 Ο Μωυσής, έχοντας μαζί του και τον Ιησού, γιο του Ναυή, ήρθε και απήγγειλε σε όλο το λαό του Ισραήλ αυτό το τραγούδι. Όταν τελείωσε,

46 τους είπε: «Βάλτε τα στην καρδιά σας όλα αυτά τα λόγια του νόμου, που εγώ σας είπα σήμερα. Να τα μεταδώσετε στα παιδιά σας ως εντολές, για να φροντίζουν να τα εφαρμόζουν.

47 Αυτά για σας δεν είναι λόγια αδειανά, αλλά είναι η ίδια σας η ζωή. Χάρη στα λόγια αυτά θα ζήσετε πολλά χρόνια στη χώρα που θα πάρετε ιδιοκτησία σας, αφού περάσετε τον Ιορδάνη».

Επιτρέπεται στο Μωυσή να δει τη Χαναάν

48 Ο Κύριος μίλησε στο Μωυσή την ίδια εκείνη μέρα και του είπε·

49 «Γύρισε να πας στην οροσειρά Αβαρίμ, που βρίσκεται στη Μωάβ, απέναντι από την Ιεριχώ· ανέβα στην κορυφή του όρους Νεβώ και κοίταξε τη Χαναάν, τη χώρα που δίνω στους Ισραηλίτες για ιδιοκτησία τους.

50 Θα πεθάνεις πάνω σ’ εκείνο στο βουνό και θα πας μαζί με τους προγόνους σου, όπως πέθανε κι ο αδερφός σου Ααρών στο όρος Ωρ, και πήγε μαζί με τους προγόνους του.

51 Εσύ κι ο Ααρών απιστήσατε σ’ εμένα και δεν προβάλατε την αγιότητά μου στα μάτια των Ισραηλιτών, όταν βρισκόσασταν στα νερά της Μεριβά στην Κάδης, στην έρημο Σιν.

52 Γι’ αυτό λοιπόν, θα δεις από μακριά τη χώρα που δίνω στους Ισραηλίτες, αλλά δεν θα μπεις σ’ αυτήν».

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/DEU/32-0f36c02eb00c501f7d433d862ea55a19.mp3?version_id=173—

Ο Μωυσής ευλογεί τις φυλές του Ισραήλ

1 Αυτά είναι τα λόγια με τα οποία ο Μωυσής, ο άνθρωπος του Θεού, ευλόγησε τους Ισραηλίτες, προτού πεθάνει:

2 Ο Κύριος ήρθε απ’ το Σινά

κι ανέτειλε για το λαό του απ’ το Σηείρ·

ακτινοβόλησε απ’ το όρος Φαράν

κι ήρθε με μυριάδες γύρω του αγγέλους,

στο χέρι του κρατώντας

τον νόμο τον φλεγόμενο.

3 Αληθινά, αγαπάει το λαό του.

Όλοι που του ανήκουν είναι στα χέρια του·

πέφτουν αυτοί στα πόδια του

τις προσταγές του να δεχτούν.

4 Νόμο μάς έδωσε ο Μωυσής,

το πιο πολύτιμο απόκτημα για την κοινότητα του Ιακώβ·

5 Ο Κύριος έγινε βασιλιάς στον Ισραήλ,

όταν οι αρχηγοί συγκεντρωθήκαν του λαού,

όταν εμαζευτήκαν οι φυλές του Ισραήλ.

Και συνέχισε ο Μωυσής:

6 «Να ζήσει ο Ρουβήν, ποτέ να μην πεθάνει,

παρ’ όλο που ο λαός του είν’ ολιγάριθμος».

7 Για τη φυλή Ιούδα είπε·

«Άκουσε, Κύριε, τη φωνή του Ιούδα

και φέρ’ τον στο λαό του.

Ας υπερασπιστεί τον εαυτό του με τα χέρια του.

Κι εσύ βοήθα τον ενάντια στους εχθρούς του».

8 Για τη φυλή Λευί είπε:

«Τα Θουμμίμ σου και τα Ουρίμσου, Κύριε,

στον όσιό σου τα εμπιστεύτηκες,

που τον δοκίμασες στη Μασσά,

και που μαζί του φιλονίκησες

κοντά στα νερά της Μεριβά.

9 Αυτός είπε:

“πατέρα και μάνα εγώ δεν ξέρω”

κι ούτε τ’ αδέρφια του λογάριασε,

και τα παιδιά του τα αγνόησε,

για να τηρήσει την εντολή σου,

και φύλαξε έτσι τη διαθήκη σου.

10 Τις εντολές σου θα διδάξουν στον Ιακώβ,

στον Ισραήλ το νόμο σου.

Λιβάνι θα προσφέρουνε μπροστά σου

και στο θυσιαστήριό σου ολοκαύτωμα.

11 Ευλόγησε τα υπάρχοντά του Κύριε,

και κοίταξε με ευμένεια τα έργα του.

Τσάκισε των εχθρών του τα πλευρά,

ώστε να μην ξεσηκωθούν ενάντιά του

αυτοί που τον μισούν.

12 Για τη φυλή Βενιαμίν ο Μωυσής είπε:

«Ο αγαπημένος του Κυρίου,

με ασφάλεια κοντά του θα κατοικεί,

ο Κύριος θα τον προστατεύει την κάθε μέρα,

κι ανάμεσα στους ώμους του ο Κύριος θ’ αναπαύεται».

13 Για τη φυλή του Ιωσήφείπε:

«Ευλογημένη από τον Κύριο είναι η χώρα του

με τα καλύτερα του ουρανού τα δώρα,

με τη δροσιά,

και τα υπόγεια νερά της,

14 με τους καλύτερους καρπούς που ωρίμασαν στον ήλιο,

με τα καλύτερα δώρα όλων των εποχών,

15 με τα εκλεκτότερα αγαθά των πανάρχαιων βουνών

και τα καλύτερα των αιώνιων λόφων,

16 με τα καλύτερα τα δώρα ολόκληρης της γης.

Η αγάπη εκείνου που φανερώθηκε στη βάτο,

ας έρθει πάνω στο κεφάλι του Ιωσήφ

στην κορυφή του εκλεκτού απ’ όλα του τ’ αδέρφια.

17 Είν’ η μεγαλοπρέπειά του σαν του ταύρου του πρωτογέννητου

και σαν τα κέρατα του αγριόταυρου τα κέρατά του·

μ’ αυτά θα χτυπάει τους λαούς,

όλους μαζί ως της γης τα πέρατα.

Τέτοιες είναι οι μυριάδες του Εφραΐμ

και τέτοιες είναι του Μανασσή οι χιλιάδες».

18 Για τη φυλή Ζαβουλών ο Μωυσής είπε:

«Να ευφραίνεσαι, Ζαβουλών, στις περιοδείες σου

κι εσύ, Ισσάχαρ, στις σκηνές σου.

19 Στο βουνό θα καλούν ξένους λαούς

και θα προσφέρουν εκεί κανονικές θυσίες.

Τον πλούτο θα ρουφούν της θάλασσας,

και τους κρυμμένους θησαυρούς στην άμμο».

20 Για τη φυλή Γαδ είπε:

«Ευλογημένος να ’ναι ο Κύριος,

που πλάτος έδωσε στου Γαδ τη χώρα!

Ο Γαδ σαν το λιοντάρι αναπαύεται,

τη λεία του έτοιμος να ξεσκίσει, ποδάρι ή κεφαλή.

21 Για τον εαυτό του διάλεξε το πρώτο το μερίδιο,

αυτό που ήταν φυλαγμένο για τον αρχηγό.

Σύναξε του λαού τους άρχοντες,

κι εκπλήρωσε το σχέδιο του Κυρίου

και τα προστάγματά του για τον Ισραήλ».

22 Για τη φυλή Δαν ο Μωυσής είπε:

«Ο Δαν είν’ ένα λιονταράκι, που εξορμάει απ’ τη Βασάν».

23 Για τη φυλή Νεφθαλί είπε:

«Είσαι χορτάτος, Νεφθαλί, από εύνοιες,

ξέχειλος απ’ τις ευλογίες του Κυρίου·

τη λίμνηκαι τον νότο πάρε κληρονομιά».

24 Για τη φυλή Ασήρ ο Μωυσής είπε:

«Από τους γιους ο πιο ευλογημένος να ’ναι ο Ασήρ·

ας είναι ο πιο αγαπημένος απ’ τους αδερφούς του·

στο λάδι ας κολυμπάει το πόδι σου.

25 Από χαλκό και σίδερο ας είναι των πυλών σου οι μοχλοί

κι όσο θα ζεις, να διαρκεί το σφρίγος σου.

26 »Κανείς θεός δεν είναι σαν το Θεό σου, Ισραήλ,

που δρασκελάει τους ουρανούς για να σε βοηθήσει

κι ιππεύει τις νεφέλες σ’ όλη του τη μεγαλοπρέπεια.

27 Ο Θεός ο αιώνιος είναι το καταφύγιό σου,

και στήριγμά σου οι αιώνιοι βραχίονες.

Έδιωξε αυτός από μπροστά σου τον εχθρό

και σου ’δωσε την προσταγή: “εξολόθρευε!”

28 Ο Ισραήλ είν’ εγκατεστημένος με ασφάλεια·

η πηγή του Ιακώβ κυλάει ξέχωρα,

πάει σε χώρα πλούσια σε στάρι και κρασί

που οι ουρανοί της τη δροσιά σταλάζουν.

29 Ευτυχισμένος είσ’ εσύ, Ισραήλ!

Ποιος είναι σαν εσέ λαός, που σ’ έχει σώσει ο Κύριος;

Αυτός είν’ η ασπίδα που σε προστατεύει,

το ξίφος που σου δίνει υπεροχή!

Άδικα θα σε κολακεύουν οι εχθροί σου·

εσύ θα την ποδοπατήσεις την υψηλοφροσύνη τους».

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/DEU/33-3ba5f53dea503ff4687a2a8d33af4f0d.mp3?version_id=173—

Θάνατος του Μωυσή

1 Έπειτα ο Μωυσής, από τις πεδιάδες Μωάβ ανέβηκε στο όρος Νεβώ, στην κορυφή Φασγά, ανατολικά της Ιεριχώ. Από ’κει ο Κύριος του έδειξε όλη τη χώρα: την περιοχή της Γαλαάδ μέχρι τη Δαν,

2 τις περιοχές των φυλών Νεφθαλί, Εφραΐμ, Μανασσή και Ιούδα, ως τη θάλασσα πέρα στη δύση

3 και την περιοχή της Νεγκέβ. Τέλος του έδειξε στην Κοιλάδα του Ιορδάνη την Ιεριχώ (την πόλη με τις φοινικιές) ως τη Σηγώρ.

4 Ο Κύριος του είπε: «Αυτή είναι η χώρα που υποσχέθηκα με όρκο στον Αβραάμ, στον Ισαάκ και στον Ιακώβ, να τη δώσω στους απογόνους τους. Σε άφησα να τη δεις με τα μάτια σου, δε θα περάσεις όμως για να πας εκεί».

5 Έτσι, ο Μωυσής, ο δούλος του Κυρίου πέθανε εκεί, στη Μωάβ, όπως το είχε πει ο Κύριος.

6 Και τον έθαψε ο Κύριος σε μια κοιλάδα της Μωάβ, απέναντι από τη Βαιθ-Φεγώρ. Κανείς όμως μέχρι σήμερα δεν ξέρει πού βρίσκεται ο τάφος του.

7 Όταν πέθανε ο Μωυσής ήταν εκατόν είκοσι ετών. Η όρασή του δεν είχε αδυνατίσει, ούτε είχε ελαττωθεί το σφρίγος του.

8 Οι Ισραηλίτες έκλαψαν το Μωυσή στις πεδιάδες της Μωάβ τριάντα μέρες, ώσπου συμπληρώθηκε η περίοδος του πένθους.

9 Ο Ιησούς, γιος του Ναυή, ήταν γεμάτος με πνεύμα σοφίας, γιατί ο Μωυσής είχε επιθέσει τα χέρια του πάνω του. Οι Ισραηλίτες ήταν υπάκουοι σ’ αυτόν, κι ακολουθούσαν τις οδηγίες που είχε δώσει ο Κύριος στο Μωυσή.

10 Ανάμεσα στους Ισραηλίτες δεν παρουσιάστηκε πια άλλος προφήτης σαν το Μωυσή· ο Κύριος τον γνώριζε πρόσωπο με πρόσωπο.

11 Κανένας δεν είναι ισάξιός του όσον αφορά τα σημεία και τα θαύματα που τον έστειλε ο Κύριος να κάνει στην Αίγυπτο, μπροστά στο Φαραώ, στους αξιωματούχους του και σ’ όλο το λαό του.

12 Κανείς δεν είναι εφάμιλλος του Μωυσή όσον αφορά τη μεγάλη του δύναμη και τα φοβερά έργα που έκανε μπροστά στα μάτια όλων των Ισραηλιτών.

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/DEU/34-43472572c3d53d4fe3a796145afb182d.mp3?version_id=173—