Ύμνος για την υποδοχή του νικητή Θεού
1 Στον πρωτοψάλτη· του Δαβίδ. Ψαλμός, άσμα.
2 Ας εγερθεί ο Θεός,
κι ας σκορπιστούν οι εχθροί του·
ας φύγουν από μπρος του
αυτοί που τον μισούν!
3 Όπως διαλύεται ο καπνός διαλύονται·
έτσι όπως λιώνει το κερί
μπρος στης φωτιάς τη φλόγα,
έτσι χάνονται οι ασεβείς
μπρος στου Θεού την παρουσία.
4 Αλλά οι δίκαιοι χαίρονται κι ευφραίνονται μπρος στο Θεό,
κι από χαρά φωνάζουν.
5 Τραγουδήστε στο Θεό,
με το ψαλτήρι υμνήστε τ’ όνομά του.
Ετοιμάστε το δρόμο
γι’ αυτόν που τα σύννεφα ιππεύει!
Κύριος είναι τ’ όνομά του·
αγάλλεστε μπροστά του.
6 Πατέρας για τα ορφανά
και βοηθός στις χήρες
είν’ ο Θεός στο άγιο του κατοικητήριο.
7 Στους έρημους δίνει οικογένεια ο Θεός,
ανοίγει στους κρατούμενους
της ευτυχίας την πύλη·
μόνο οι αποστάτες μένουν
σ’ άνυδρη γη.
8 Θεέ, όταν βγήκες να οδηγήσεις το λαό σου,
όταν προπορευόσουν μες στην έρημο.
(Διάψαλμα)
9 Έτρεμε τότε η γη
κι οι ουρανοί σταλάζανε μπροστά σου,
Θεέ, που στο Σινά εφανερώθης,
Θεέ του Ισραήλ.
10 Έριξες άφθονη βροχή, Θεέ·
την κουρασμένη σου κληρονομιά
εσύ τη στήριξες.
11 Ο λαός που σου ανήκει, κατοίκησε στη χώρα αυτή·
που την ετοίμασες για τον δυστυχισμένο,
Θεέ, απ’ την καλοσύνη σου.
12 Ο Κύριος έδωσε την προσταγή
και την αναγγέλλουν πλήθος γυναίκες:
13 «Βασιλιάδες κι οι στρατιές τους
τρέπονται σ’ άτακτη φυγή!
Και του σπιτιού οι γυναίκες
μοιράζουνε τα λάφυρα.
14 Όσο εσείς ανάμεσα στις μάντρες των προβάτων, ξαποσταίνατε,
της περιστέρας τα φτερά σκεπάζονταν με ασήμι·
και τα μικρά της πούπουλα, πρασινωπό χρυσάφι».
15 Όταν σκόρπιζε ο Παντοδύναμος
τους βασιλιάδες μες στη χώρα,
ήτανε σαν να χιόνιζε στ’ όρος Σαλμών.
16 Βουνό Θεού, το όρος της Βασάν·
βουνό πολύκορφο, το όρος της Βασάν.
17 Γιατί, πολύκορφα βουνά, ζηλεύετε
το όρος της Σιών,
που το επιθύμησε ο Θεός
για κατοικία του;
Κι όμως ο Κύριος θα μένει εκεί για πάντα.
18 Τ’ αστραφτερά του Θεού τ’ άρματα
είναι αναρίθμητες χιλιάδες.
Ο Κύριος είναι ανάμεσά τους, ο Κύριος του Σινά,
με την αγιότητά του.
19 Στα ψηλώματα ανέβηκες,
έπιασες αιχμαλώτους·
απ’ τους ανθρώπους δώρα έλαβες
και από τους αποστάτες·
ώστε να κατοικήσουνε κι αυτοί
στο Θεό κοντά, στον Κύριο.
20 Ας έχει δόξα ο Κύριος που μέρα με τη μέρα
σηκώνει το φορτίο μας,
της σωτηρίας μας ο Θεός!
(Διάψαλμα)
21 Ο Θεός είναι για μας Θεός σωτηρίας·
κι ο Κύριός μας, ο Θεός,
μάς γλιτώνει απ’ το θάνατο.
22 Ο Θεός το κεφάλι των εχθρών του συντρίβει,
εξοντώνει αυτούς
που επιμένουν στις ανομίες τους.
23 Είπε ο Κύριος:
«Τους φέρνω πίσω απ’ τη Βασάν·
τους φέρνω πίσω από το βυθό
της θάλασσας,
24 για να βαφτεί το πόδι σου στο αίμα,
κι η γλώσσα των σκυλιών σου
να ’χει κι αυτή μερίδιο
απ’ τους εχθρούς σου».
25 Είδαμε τη θριαμβευτική σου είσοδο, Θεέ·
την είσοδό σου στο ναό τον άγιο,
Θεέ μου, βασιλιά μου.
26 Οι ψάλτες πήγαιναν μπροστά,
πίσω οι κιθαριστές,
και γύρω γύρω κόρες
τυμπανίστριες.
27 «Μες στις συνάξεις ευλογείτε το Θεό
ευλογείτε τον Κύριο, όσοι είστε απόγονοι
του Ισραήλ».
28 Εκεί βρίσκονται ο Βενιαμίν, ο νεότερος,
που πάει μπροστά απ’ τους άλλους,
οι άρχοντες του Ιούδα κι ο λαός τους·
οι άρχοντες του Ζαβουλών,
οι άρχοντες του Νεφθαλί.
29 Δίνει ο Θεός σου διαταγή,
Ισραήλ, να είσαι δυνατός.
«Στέριωσε, Θεέ,
εκείνο που έκανες για μας.
30 Μες στο ναό σου στην Ιερουσαλήμ,
οι βασιλείς το φόρο τους σου φέρνουν.
31 Φοβέρισέ το το θεριό της καλαμιάς,
τα έθνη, αυτό το κοπάδι
από μοσχάρια κι από ταύρους,
αυτούς που προσκυνούν μπροστά σου,
κρατώντας ασήμι στα χέρια τους».
Σκόρπισε ο Κύριος τους λαούς τούς πολεμόχαρους.
32 Θα ’ρθούν απεσταλμένοι
από την Αίγυπτο·
απ’ την Αιθιοπία με δώρα θα τιμήσουν
το Θεό.
33 Βασίλεια της γης, ψάλτε στο Θεό·
υμνήστε τον Κύριο!
(Διάψαλμα)
34 Αυτόν που ιππεύει στους ουρανούς
στους ουρανούς τους πανάρχαιους!
Να την, ακούγεται η φωνή του,
φωνή πανίσχυρη.
35 Αναγνωρίστε του Θεού τη δύναμη
απλώνεται η μεγαλοσύνη του στον Ισραήλ·
στα σύννεφα η δύναμή του.
36 Τρομερός είν’ ο Θεός στον άγιο του τον τόπο,
ο Θεός του Ισραήλ,
αυτός δίνει τη δύναμη και την ισχύ στο λαό του·
ας έχει δόξα ο Θεός!
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/68-e7ff7953b5ee4bfc58dba8e5b6aa9867.mp3?version_id=173—