Ο Κύριος εμφανίζεται για ν’ αναγγείλει την κρίση του
1 Ψαλμός του Ασάφ.
Θεός θεών ο Κύριος,
μίλησε και κάλεσε τη γη
απ’ την ανατολή του ήλιου ως τη δύση.
2 Απ’ τη Σιών
–της ομορφιάς το στέμμα–
έλαμψε ο Θεός.
3 Θα ’ρθεί ο Θεός μας και δεν θα αδρανήσει·
μπροστά του πάει φωτιά που κατακαίει,
τριγύρω του μεγάλη ανεμοθύελλα.
4 Καλεί τους ουρανούς, καλεί τη γη
σαν μάρτυρες, για να δικάσει το λαό του.
5 «Μαζέψτε μπρος μου τους πιστούς μου»,
είπ’ ο Θεός,
«που δέχτηκαν τη διαθήκη μου
και την επισφραγίσανε
προσφέροντας θυσία».
6 Οι ουρανοί κηρύττουν τη δικαιοσύνη του·
Θεός είναι ο κριτής αυτός.
(Διάψαλμα)
7 «Άκου, λαέ μου, θα μιλήσω·
Ισραήλ, θα μαρτυρήσω εναντίον σου·
εγώ ο Θεός, ο Θεός σου.
8 Θυσίες μού προσφέρεις.
Δε σε κατηγορώ γι’ αυτές·
τα ολοκαυτώματά σου διαρκώς είναι μπροστά μου.
9 Αλλά δε θα δεχτώ μοσχάρι από το στάβλο σου,
ούτε μου χρειάζονται τραγιά απ’ το μαντρί σου.
10 Γιατί δικά μου είναι τα ζώα όλα του δάσους,
τ’ αγρίμια όλα που ζουν απάνω στα βουνά.
11 Γνωρίζω όλα τα πουλιά στις κορυφές ψηλά
κι ό,τι σαλεύει μέσα στους αγρούς σ’ εμένα ανήκει.
12 Αν ήταν να πεινάσω δε θα ερχόμουν να σ’ το πω,
γιατί δική μου είν’ η γη
και ό,τι τη γεμίζει.
13 Μήπως εγώ το κρέας τρώω των βοδιών
και μήπως το αίμα πίνω εγώ των τράγων;
14 Πρόσφερε μάλλον την ευχαριστία σου
σ’ εμένα το Θεό
κι εκπλήρωσε τα τάματά σου
σ’ εμέ τον Ύψιστο.
15 Επικαλέσου με στης θλίψης σου τη μέρα·
θα σε λυτρώσω και θα με δοξάσεις».
(Διάψαλμα)
16 Είπε στον απειθή ο Θεός:
«Τι ωφελεί τις εντολές μου ν’ απαγγέλλεις;
να ’χεις τη διαθήκη μου στο στόμα σου,
17 εσύ, που δεν ανέχεσαι να σε διορθώνω
κι αψήφιστα παίρνεις τα λόγια μου;
18 Όταν βλέπεις τον κλέφτη,
μαζί του συντροφιάζεσαι·
με τους μοιχούς έχεις δοσοληψίες.
19 Για το κακό, το στόμα σου είν’ ορθάνοιχτο·
κι η γλώσσα σου υφαίνει την απάτη.
20 Κάθεσαι και κακολογείς το διπλανό σου
κι αναίσχυντα συκοφαντείς
της μάνας σου το γιο.
21 Αυτά όλα έκανες εσύ, κι εγώ ήμουν σιωπηλός.
Νόμισες μήπως όμοιος ότι έγινα μ’ εσένα;
Αλλά θα σ’ επιπλήξω,
κι όλα θα τ’ αραδιάσω στα μάτια σου μπροστά.
22 »Ετούτα στοχαστείτε τα
εσείς που μ’ έχετε ξεχάσει·
μήπως και σας αρπάξω
και σωτήρας δε βρεθεί.
23 Ευχαριστία,
αυτή είν’ η προσφορά που με δοξάζει·
κι όποιος το δρόμο του ευθύ χαράζει
σ’ αυτόν θα δείξω τη σωτηρία μου».
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/50-92b99ef4c7b03b7e6ddd169174d13b07.mp3?version_id=173—