Κι όμως εσύ μας απέρριψες
1 Στον πρωτοψάλτη· ψαλμός διδακτικός· για τη συγγένεια του Κορέ.
2 Με τα ίδια μας τ’ αυτιά ακούσαμε, Θεέ,
όσα μας εξιστόρησαν οι προγονοί μας·
τα έργα που έκανες στις μέρες τους,
σ’ αλλοτινούς καιρούς.
3 Εσύ με τη δική σου δύναμη αλλόπιστους ξερίζωσες,
αυτούς για να φυτέψεις·
για να τους δώσεις άνεση
κατέστρεψες λαούς.
4 Δεν κατακτήσανε τη χώρα αυτή με τα σπαθιά τους,
κι ούτε τους βόηθησαν τα μπράτσα τους,
αλλά η ευνοϊκή σου δύναμη κι η ισχύς·
το φως της παρουσίας σου,
επειδή τους ευνόησες.
5 Εσύ ’σαι βασιλιάς μου, Θεέ μου·
δώσε τη νίκη σου στον Ιακώβ.
6 Μαζί μ’ εσένα
συντρίψαμε τους αντιπάλους μας·
με τη δική σου ύπαρξη κατανικήσαμε
αυτούς που μας επιτεθήκαν.
7 Εγώ δεν εμπιστεύομαι το τόξο μου
ούτε και το σπαθί για να με σώσει.
8 Εσύ μας έσωσες από τους αντιπάλους μας,
εσύ εξουθενώνεις τους εχθρούς μας.
9 Όλη τη μέρα θα σ’ εξυμνούμε Θεέ,
την ύπαρξή σου αιώνια θα δοξάζουμε.
(Διάψαλμα)
10 Εσύ όμως μας απέρριψες, μας ντρόπιασες
και πια δε συμπορεύεσαι με το στρατό μας.
11 Μας έκανες να φύγουμε μπροστά στους αντιπάλους μας
και μας λεηλατήσαν οι εχθροί μας.
12 Μας παραδίνεις σαν αρνιά για τη σφαγή·
μέσα στα έθνη μάς διασκορπίζεις.
13 Πούλησες το λαό σου δίχως τίμημα
και δεν κέρδισες τίποτε απ’ αυτόν.
14 Μας άφησες στη χλεύη των γειτόνων μας,
στο όνειδος όσων μας τριγυρίζουν.
15 Μας έκανες περίγελο στα έθνη·
για μας κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά οι λαοί.
16 Ολημερίς θωρώ την καταφρόνια μου·
το πρόσωπό μου το σκεπάζει η ντροπή
17 στ’ άκουσμα της φωνής του χλευαστή του βλάσφημου,
στην παρουσία του εχθρού και του εκδικητή.
18 Αυτά όλα μας βρήκανε
κι εμείς δε σε ξεχάσαμε·
ούτε τη διαθήκη σου προδώσαμε.
19 Και δεν άλλαξε φρόνημα η καρδιά μας,
και δεν ξεστράτισαν τα βήματά μας
από τα μονοπάτια σου,
20 τότε που εσύ μας σύντριψες στων τσακαλιών τον τόπο
και με σκοτάδι θανατερό μας σκέπασες.
21 Αν είχαμε ξεχάσει του Θεού μας την ύπαρξη
κι είχαμε επικαλεσθεί ξένους θεούς,
22 μη δε θα το ’χες μάθει Θεέ,
εσύ, που της καρδιάς τα μυστικά γνωρίζεις;
23 Για σένα καθημερινά μη δε μας εξοντώνουνε;
Μας λογαριάζουν σαν αρνιά για τη σφαγή.
24 Σήκω! Γιατί ησυχάζεις, Κύριε;
Δράσε!
Για πάντα μη μας απωθείς.
25 Την παρουσία σου γιατί την κρύβεις
και λησμονάς τη δυστυχία και την ανάγκη μας;
26 Δες, η ζωή μας έπεσε στο χώμα,
και το κορμί μας κόλλησε στη γη.
27 Σήκω, βοήθησέ μας και λύτρωσέ μας,
συ που μας αγαπάς.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/44-98fb7ae886c29f2bf4517cd1e216cf25.mp3?version_id=173—