Ο βασιλιάς που τον έχρισε ο Θεός
1 Γιατί στα έθνη ταραχή
κι οι λαοί ματαιότητες
σιγανοψιθυρίζουν;
2 Της γης οι βασιλιάδες συσπειρώθηκαν
κι οι άρχοντες μαζεύτηκαν
ενάντια στον Κύριο,
στον εκλεκτό του ενάντια,
και σκέφτονται:
(Διάψαλμα)
3 «Ας σπάσουμε τα δεσμά τους,
τις αλυσίδες τους ας τις αποτινάξουμε».
4 Θ’ αναγελάσει εκείνος
που ’χει στους ουρανούς το θρόνο του·
θα τους χλευάσει ο Κύριος!
5 Θα τους μιλήσει τότε οργισμένος,
με το θυμό του
θα τους συνταράξει:
6 «Εγώ» –θα πει–
«έχρισα στη Σιών το βασιλιά μου,
στο άγιο μου βουνό».
7 Διακηρύττω εκείνο
που ο Κύριος αποφάσισε.
Μου είπε:
«Γιος μου είσ’ εσύ·
σήμερα εγώ σε γέννησα.
8 Ζήτα μου και θα σου χαρίσω όλους τους λαούς,
στην κατοχή σου θα ’ναι
ως και τα πέρατα της γης.
9 Με σιδερένιο χέρι θα τους κυβερνήσεις,
θα τους συντρίψεις
σαν να ’ταν καμωμένοι από πηλό».
10 Τώρα, λοιπόν, συνετιστείτε, βασιλιάδες·
του κόσμου κυβερνήτες διδαχτείτε.
11 Τον Κύριο με φόβο υπηρετήστε
και με τρόμο γιορτάστε γι’ αυτόν.
12 Αποδώστε στο γιο του
την τιμή που του αξίζει·
αλλιώς θα οργιστεί
και θα χαθείτε απ’ της ζωής το δρόμο,
γιατί ο θυμός του θα ξεσπάσει.
Μακάριοι όσοι προσφεύγουνε σ’ αυτόν!
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/2-95705f4ef40d7a60f12dc9aeed173bf5.mp3?version_id=173—