Χαρά του ανθρώπου που ο Θεός τον λύτρωσε απ’ το θάνατο
1 Μικτάμτου Δαβίδ.
Προστάτεψέ με, Θεέ, γιατί σ’ εσένα καταφεύγω.
2-3 Είπα στον Κύριο:
«Εσύ ’σαι ο Κύριός μου.
Ό,τι καλό έχω δεν προέρχεται
παρά από σένα».
4 Τα βάσανα ας πληθαίνουν αυτών που ακολουθούν ξένους θεούς·
εγώ δεν θα προσφέρω τις αιματηρές σπονδές τους·
και δε θα ψιθυρίσουν τα χείλη μου τα ονόματά τους.
5 Κύριε, μου δίνεις το μερίδιό μου
σ’ ό,τι έχω ανάγκη για να ζήσω,
κρατάς το μέλλον μου στα χέρια σου.
6 Στο μοίρασμα μου πέσανε περιοχές ωραίες·
κι ο κλήρος μου μ’ ευχαριστεί.
7 Τον Κύριο που με νουθετεί, τον ευλογώ,
κι οι σκέψεις μου τις νύχτες με διδάσκουν.
8 Τον Κύριο έβαλα για πάντοτε μπροστά μου,
στα δεξιά μου,
για να μην ταλαντεύομαι.
9 Γι’ αυτό και χαίρεται η καρδιά μου,
ευφραίνεται η ατίμητη ύπαρξή μου
και με ασφάλεια αναπαύεται το σώμα μου.
10 Στον άδη δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου,
ούτε ο γνήσιος πιστός σου
θ’ αφήσεις ν’ αντικρύσει τη φθορά.
11 Το δρόμο με μαθαίνεις της ζωής·
αμέτρητη χαρά είν’ η παρουσία σου,
απόλαυση, στα δεξιά σου, αιώνια!
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/PSA/16-a4498ba3d814ac0f781631454259357b.mp3?version_id=173—