Ο Ιώβ υποστηρίζει την ακεραιότητά του
1 Να, λοιπόν, που όλ’ αυτά τα ’δαν τα μάτια μου·
τ’ ακούσανε τ’ αυτιά μου
και τα κατάλαβα.
2 Όλα όσα εσείς ξέρετε, όμοια κι εγώ τα ξέρω·
κατώτερος δεν είμ’ εγώ από σας.
3 Εγώ όμως θέλω να μιλήσω στον Παντοδύναμο,
να υπερασπιστώ τον εαυτό μου
μπρος στο Θεό.
4 Αλλά εσείς με ψέματα
την άγνοιά σας τη σκεπάζετε
κι είσαστε όλοι σας ψευτογιατροί.
5 Μακάρι να σωπαίνατε!
Τότε μπορεί και να σας παίρναν για σοφούς.
6 Ακούστε λοιπόν τώρα την απολογία μου,
στα λόγια μου δώστε την προσοχή σας:
7 Θαρρείτε πως υπερασπίζεστε το Θεό
διαστρέφοντας τα πράγματα,
και ψέματα για χάρη του θα πείτε;
8 Θα ’σαστε μεροληπτικοί γι’ αυτόν,
και θα του γίνετε συνήγοροι;
9 Θα σας έβγαινε σε καλό αν σας διερευνούσε;
Θα τον εξαπατούσατε, όπως κανείς εξαπατά έναν άνθρωπο;
10 Σίγουρα θα σας τιμωρήσει αυστηρά
αν έστω και κρυφά μεροληπτείτε.
11 Δε σας τρομάζει η μεγαλοσύνη του;
ο φόβος του δε σας ταράζει;
12 Τα σοφά λόγια σας είναι καθώς η στάχτη·
τα επιχειρήματά σας καταρρέουν
σαν σκεύη πήλινα.
13 Σωπάστε εσείς, λοιπόν, κι αφήστε με
να μιλήσω κι εγώ·
κι ας πέσουν πάνω μου οι συνέπειες.
14 Ας γίνει ό,τι θέλει. Πρόθυμος είμ’ εγώ
να παίξω τη ζωή μου.
15 Το μόνο πράγμα που μπορώ να ελπίζω απ’ το Θεό,
είναι ο θάνατός μου.
Μα πριν πεθάνω,
μπρος του θα υπερασπιστώ το δίκιο μου.
16 Αυτό θα ’ναι για μένα η σωτηρία μου,
γιατί κανένας άνομος δε θα τολμούσε
μπροστά του να εμφανιστεί.
17 Και τώρα, ακούστε όσα έχω να σας πω
και δώστε προσοχή σ’ αυτά
που θα σας εξηγήσω.
18 Έτοιμος είμαι την υπόθεσή μου
να υπερασπιστώ·
γιατί καλά το ξέρω πως έχω δίκιο.
19 Ποιος είναι που θα μ’ αποδείξει ένοχο;
Τότ’ εγώ θα σωπάσω
και το θάνατο θα δεχτώ.
20 Μόνο δυο πράγματα παραχώρησέ μου, Θεέ μου,
κι εγώ από μπροστά σου δε θα κρυφτώ:
21 Πάρε το χέρι σου από πάνω μου,
ο φόβος σου να μη με τρομάζει.
22 Έπειτα, πάρε εσύ το λόγο
κι εγώ θα σου αποκρίνομαι·
ή εγώ να μιλήσω κι απάντησέ μου εσύ.
23 Πόσες είν’ οι ανομίες κι οι αμαρτίες μου;
Τις παραβάσεις δείξε μου
και τα κρίματά μου.
24 Γιατί το πρόσωπό σου κρύβεις
κι εχθρό σου με θαρρείς;
25 Θες να τρομάξεις ένα φύλλο ανεμόδαρτο;
θες να τα βάλεις μ’ ένα άχυρο ξερό;
26 Μου καταμαρτυρείς πικρές κατηγορίες
και μου καταλογίζεις τις αμαρτίες της νιότης μου.
27 Με περιορίζεις,
με παρακολουθείς όπου κι αν πάω,
σημειώνεις ακόμα και τα ίχνη μου.
28 Καθώς το σάπιο ξύλο καταστρέφομαι,
σαν ρούχο σκοροφαγωμένο.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/31/32k/JOB/13-666c0ebc25f0a74d7636dc708a5b3114.mp3?version_id=173—